Әкемнің арнауы

(аза тұту)

Көшкін інім,
Тетелесім, құрдасым.
Қажығанда өзің едің сырласым.
Жарқырап бір жүрген жандар көп емес,
Алып жүрген жан санаулы, бір басын.
Елуімде, алпысымда келіп ең,
Жетпісімде тойлап едім сенімен.
Сексенімде төрімдегі қонақ боп,
Жүрер еді деп өзіңе сеніп ем.
Амал қанша,
Бұйырғаны тағдырдың,
Нанын аңсап жүрмін мен де тандырдың,
Сен де кеттің,
«Манап»- кетті жалған ай,
«Қарақас» пен «мені» тастап, жан құрбым.
Өткен өмір,
Айналды ма елеске?
Бұл өмір тұл,
Қайта келер емес те.
Кетеріңде сөйлей алмай жыладың,
Жылап тұрып аламын-ай мен еске.
Бауырым-ау,
Еске алмасам арға мін.
Санаң терең, ұлық еді ар жағың.
Бауыржаным ақ жолыңды жалғаса,
Сенде, менде болмас еді арманым!

---