Әкеге басу айту

Мәуелеп тұр атам еккен жаңғағым.
Елім тыныш,
Болсын аман жан-жағым.
Өрік, алма, алқор, шие қоршап тұр,
Гүлге оранып,
Бүршік атып жан-жағын.
Мәуелеген сол ағаштың түбінде.
Ойнағаным еске түсіп бүгінде.
– Шешемді ойлап жылап жүр – деп естідім,
Ұрпағы жоқ жан қаншама бүгінде.
Ұлық сөзге тоқтайықшы әуелі.
Өлең- жырдың түзелсінші әуені.
Немере мен шөберелер шауып жүр,
Өзің еккен жемісіңдей мәуелі.
Жөнге салып, кешіргенсің қатамды.
Қолды жайып сұрағанмын батаңды.
Шешем байқұс қарау үшін кеткендей,
Он жеті жыл өзі баққан атамды.
Өмір өзен,
Бір Алла ғой ұйғарып.
Өзіңді ойлап, бала жүрек қиналып.
Ұрпағының болашағын тілеуде,
«Анам, атам, әжелерім» жиналып.
Қамын ойлар ұрпақтарың, Алаштың.
Барлығына қамқор болдың, қарастың.
Қара күзде морт кеткені жарамас,
Қысқы аязға төтеп берген ағаштың!
Найзағай болып жарқ ете қалшы,

---