Өлең, жыр, ақындар

Сығалап қойып, мырс етіп қойған ішінен

  • 12.10.2020
  • 0
  • 0
  • 755
Сығалап қойып, мырс етіп қойған ішінен,
Жандардың жайын,
Пейілін оның түсінем.
Ағаның айтқан ақ жолын ұқпас жандарды,
Қар ұрған шөпке теңеймін оны, үсіген.
Қолдарың тимей,
Қан ақса көзден түсінем.
Әрқайсың жүрсің,
Шәуілдеп жүрген күшік ең,
Бір ауыз жылы сөз айта алмасаң, ағайын,
«Шаруаң бір түссе, недеген, неткен пысық ең».
Барына қуан,
Бағала бала жұртыңды.
Сығалап қойып, ақ тілек айтпау біртүрлі.
Ағаны іздеу сендерге қалып боп кеткен,
Қаны мен жының толғанда ғана ұртыңды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сайрамсу

  • 0
  • 0

Керемет кезім менің, бала кезім.
Бала ғой,
Бала көңіл, бала сезім.
Тауға қарап өсіп ем, биік жүрмін,

Толық

Несіне әпке жыладың...

  • 0
  • 0

Несіне әпке,
Несіне бауыр жыладың?!
Шыдамас дейсің,
Шыдаймын, өмір сынағы.

Толық

Әріптеске

  • 0
  • 0

Жаралған жансың досым, бағың нұрдан.
Бірнеше белестерді бағындырған.
Бір жүріп, ойнап күлген әріптесім,
Өлең шықты көмейден сағындырған.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер