Өлең, жыр, ақындар

Сығалап қойып, мырс етіп қойған ішінен

  • 12.10.2020
  • 0
  • 0
  • 725
Сығалап қойып, мырс етіп қойған ішінен,
Жандардың жайын,
Пейілін оның түсінем.
Ағаның айтқан ақ жолын ұқпас жандарды,
Қар ұрған шөпке теңеймін оны, үсіген.
Қолдарың тимей,
Қан ақса көзден түсінем.
Әрқайсың жүрсің,
Шәуілдеп жүрген күшік ең,
Бір ауыз жылы сөз айта алмасаң, ағайын,
«Шаруаң бір түссе, недеген, неткен пысық ең».
Барына қуан,
Бағала бала жұртыңды.
Сығалап қойып, ақ тілек айтпау біртүрлі.
Ағаны іздеу сендерге қалып боп кеткен,
Қаны мен жының толғанда ғана ұртыңды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақбөпеге!

  • 0
  • 0

Мен үшін бұл өмірде орның бөлек.
Інім деп сағынғаның маған көмек.
Ұлың мен екеуіңді әрқашанда,
Бір Алла жүре берсін, желеп-жебеп.

Толық

Бауырыма

  • 0
  • 0

Ақ әпшенің тапқанын қаламадың,
Ажырастың, болды ғой қалағаның.
Апам сүйген келінді жіберіп ап,
Қарт шешемнің жүрегін жараладың.

Толық

Ақын едім...

  • 0
  • 0

Ақын едім жүректе жыр түнейтін,
Санаңды да жаңғыртып сілкілейтін.
Әйел деген көктемгі кемпірқосақ,
Әйел деген қырмызы түлкі кейпің.

Толық

Қарап көріңіз