Өлең, жыр, ақындар

Сығалап қойып, мырс етіп қойған ішінен

  • 12.10.2020
  • 0
  • 0
  • 930
Сығалап қойып, мырс етіп қойған ішінен,
Жандардың жайын,
Пейілін оның түсінем.
Ағаның айтқан ақ жолын ұқпас жандарды,
Қар ұрған шөпке теңеймін оны, үсіген.
Қолдарың тимей,
Қан ақса көзден түсінем.
Әрқайсың жүрсің,
Шәуілдеп жүрген күшік ең,
Бір ауыз жылы сөз айта алмасаң, ағайын,
«Шаруаң бір түссе, недеген, неткен пысық ең».
Барына қуан,
Бағала бала жұртыңды.
Сығалап қойып, ақ тілек айтпау біртүрлі.
Ағаны іздеу сендерге қалып боп кеткен,
Қаны мен жының толғанда ғана ұртыңды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әкемнің арнауы

  • 0
  • 0

Көшкін інім,
Тетелесім, құрдасым.
Қажығанда өзің едің сырласым.
Жарқырап бір жүрген жандар көп емес,

Толық

Саятшылық

  • 0
  • 0

Ақ қар басқан Алатау қатпарлары.
Әсем қандай, арайлап атқан таңы.
Мың құбылған қысы бар, қандай әсем,
Желтоқсанда, қаңтарда, ақпандағы.

Толық

Ілесем деп жақсыға, жиі алданам

  • 0
  • 0

Өмір қатал!
Жан екем қиялдаған.
Ілесем деп жақсыға, жиі алданам.
Өлеңіме сыймайды қаласам да,

Толық

Қарап көріңіз