Өлең, жыр, ақындар

Сығалап қойып, мырс етіп қойған ішінен

  • 12.10.2020
  • 0
  • 0
  • 1019
Сығалап қойып, мырс етіп қойған ішінен,
Жандардың жайын,
Пейілін оның түсінем.
Ағаның айтқан ақ жолын ұқпас жандарды,
Қар ұрған шөпке теңеймін оны, үсіген.
Қолдарың тимей,
Қан ақса көзден түсінем.
Әрқайсың жүрсің,
Шәуілдеп жүрген күшік ең,
Бір ауыз жылы сөз айта алмасаң, ағайын,
«Шаруаң бір түссе, недеген, неткен пысық ең».
Барына қуан,
Бағала бала жұртыңды.
Сығалап қойып, ақ тілек айтпау біртүрлі.
Ағаны іздеу сендерге қалып боп кеткен,
Қаны мен жының толғанда ғана ұртыңды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ойлаған мендей болсын бала қамын

  • 0
  • 0

Ойлаған мендей болсын бала қамын.
Өскейсің,
Өркендеші балапаным.
Әкемнің ұлымын деп күнде айтасың,

Толық

Сайрамсу

  • 0
  • 0

Керемет кезім менің, бала кезім.
Бала ғой,
Бала көңіл, бала сезім.
Тауға қарап өсіп ем, биік жүрмін,

Толық

Көшбасшыға

  • 0
  • 0

Ойпырмай- ай,
Неге жұртым қарғайды?!
Кейбіреуге жаны қайғы, мал қайғы.
Аңсап жүрген жұмағыңа ұл-қызың,

Толық

Қарап көріңіз