Өлең, жыр, ақындар

Сергелдең

  • 02.11.2020
  • 0
  • 0
  • 848
Күндерім қаншама өтті,
Өзіңсіз қараңменен.
Сағыныш сарсаң етті,
Жаным-ау, саған деген.

Түсірем неге еңсені,
Төзімім осал неге?
Іздеумен келем сені,
Салынып бос әуреге.

Ұмытам қалай, білмен?
Өткен шақ бәрі дерлік.
Үмітпен қараймын мен,
О-о-ой, қандай әбігерлік.

Тағдырым кер келген бе?
Дүрбелең өлең бұл бір.
Салды ғой сергелдеңге,
Жалғыздық деген құрғыр.

Есігін кешегінің,
Анық қой жай жаппасым.
Гүлі боп төсегінің,
Кімменсің, қай жақтасың?

Тек өзің ғана, жаным,-
Ойларым – бірден-бір сен.
Дәл қазір ақ ажарлым,
Қай жақта, кімменсің сен?

Ендігі тосу ғана!
Іздеп-ем көп ерсініп.
Амалым осы ғана,
Басқасы бекершілік.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Cенің көзің

  • 0
  • 0

Cенің мөлдір көзің қара нұр толы.
Баспасыншы торлап мұңлы бұлт оны.
Сұлулықты жазсам егер том-том қып,
Көздеріңе арналар-ед бір томы.

Толық

Б. Алдиярға

  • 0
  • 0

Өсегінен бұлардың пісті шекем,
Ішкіш екем, беу Аға, ішкіш екем.
Мақтап-сықтап көзіңше, у ұсынып,
Ішкізіп-ап соңыңнан "пыш-пыш" етер.

Толық

Т. Нұрмағанбеттiң "Жер иiсi" романынан соң

  • 0
  • 0

Адасып бiр бұлт келiп, ери iшi,
Қалды астында ақ жауын нөпiрде ауыл.
Көтерiлдi шаңменен жер иiсi,
Топырақты дымқылдап соқыр жауын.

Толық

Қарап көріңіз