Өлең, жыр, ақындар

Сергелдең

  • 02.11.2020
  • 0
  • 0
  • 839
Күндерім қаншама өтті,
Өзіңсіз қараңменен.
Сағыныш сарсаң етті,
Жаным-ау, саған деген.

Түсірем неге еңсені,
Төзімім осал неге?
Іздеумен келем сені,
Салынып бос әуреге.

Ұмытам қалай, білмен?
Өткен шақ бәрі дерлік.
Үмітпен қараймын мен,
О-о-ой, қандай әбігерлік.

Тағдырым кер келген бе?
Дүрбелең өлең бұл бір.
Салды ғой сергелдеңге,
Жалғыздық деген құрғыр.

Есігін кешегінің,
Анық қой жай жаппасым.
Гүлі боп төсегінің,
Кімменсің, қай жақтасың?

Тек өзің ғана, жаным,-
Ойларым – бірден-бір сен.
Дәл қазір ақ ажарлым,
Қай жақта, кімменсің сен?

Ендігі тосу ғана!
Іздеп-ем көп ерсініп.
Амалым осы ғана,
Басқасы бекершілік.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бойдақсыну

  • 0
  • 0

Осы нені жатады тойлап күнде ел?
Дегенімен, жақсы ғой ойнап-күлген!
Қырық емес, қырық мың қадам аттап,
Қол ұстасып кетсем бе бойдақ күнмен?

Толық

Соңғы хат

  • 0
  • 0

Мен өзiңдi сағынғаным соншалық,
Қиялыммен сен тұратын мекенге,
Жатам ылғи жол салып.
Кейде қатты ойда ұйыктап кетем де,

Толық

Әдемі-әдемі...

  • 0
  • 0

Әдемі-әдемі түстердей тартымды,
Нұр болып төбеден түскендей жарқыл-ды.
Алтынға ұқсатам көз тартар, жо-жо-жоқ,
Керісінше, мен оған ұқсатам алтынды.

Толық

Қарап көріңіз