Өлең, жыр, ақындар

Сергелдең

  • 02.11.2020
  • 0
  • 0
  • 796
Күндерім қаншама өтті,
Өзіңсіз қараңменен.
Сағыныш сарсаң етті,
Жаным-ау, саған деген.

Түсірем неге еңсені,
Төзімім осал неге?
Іздеумен келем сені,
Салынып бос әуреге.

Ұмытам қалай, білмен?
Өткен шақ бәрі дерлік.
Үмітпен қараймын мен,
О-о-ой, қандай әбігерлік.

Тағдырым кер келген бе?
Дүрбелең өлең бұл бір.
Салды ғой сергелдеңге,
Жалғыздық деген құрғыр.

Есігін кешегінің,
Анық қой жай жаппасым.
Гүлі боп төсегінің,
Кімменсің, қай жақтасың?

Тек өзің ғана, жаным,-
Ойларым – бірден-бір сен.
Дәл қазір ақ ажарлым,
Қай жақта, кімменсің сен?

Ендігі тосу ғана!
Іздеп-ем көп ерсініп.
Амалым осы ғана,
Басқасы бекершілік.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сүйшi күздi

  • 0
  • 0

Неге екенi, қыздары бiздiң өңiр,
Желдi салқын сүймейдi, күздi қоңыр.
Көктеменi жүредi жырға қосып,
Үздiге бiр.

Толық

Нөсерлі қаңтар

  • 0
  • 0

Қыс емес пе? Ендеше, жаумай ма қар,
Анау тауға өң беріп, баурайға бар.
Бәрінен де бақтағы талдарды айтшы,
Жамылмаса ақ көрпе жаурайды олар!

Толық

Алып қашам

  • 0
  • 0

Жар іздеген Ақандай жырлап, сері,
Көп шарладым, ұнаған тек сен ғана.
Астананың ақ гүлі ұрлап сені,
Шымкентіме өзіммен кетсем бе ала?!

Толық

Қарап көріңіз