Өлең, жыр, ақындар

Жаны жұпар сұлу айым

  • 05.11.2020
  • 0
  • 0
  • 636
Жаны жұпар сұлу айым,
Сүймеу мүмкін емес еді.
“Шуағыңа жылынайын”,
Айтып қойдым неге соны?
Күйік жұтсам, күрсініп мен,
Жұбатады өлең адал.
Жалыққанда тіршіліктен,
Өзіңді ойлап өле қалам.
Мінезің де ұяң екен,
Дәрменім жоқ жеңілмеуге.
Қалай, қайтып қияр екем?
Тәттісің-ау өмірден де.
Күйік жұтсам, күрсініп мен,
Жұбатады өлең адал.
Жалыққанда тіршіліктен,
Өзіңді ойлап өле қалам.
Мінезің де ұяң екен,
Дәрменім жоқ жеңілмеуге.
Қалай, қайтып қияр екем?
Тәттісің-ау өмірден де.
Қалқа, құсым, қайда аттандың?!
Аманаттап жырыңды ауыр.
Бармағымды шайнап қалдым,
Өлгеніме бұрында бір!...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Опық

  • 0
  • 0

Тау, даласы махаббатқа нағыз бай,
Сағынышы тірі адамға құяр бақ.
Хикаясы бір бітпейтін аңыздай,
Мен жатамын сол қыстақты қиялдап.

Толық

Бозінген мұңлы сыбызғының жетім сазындай

  • 0
  • 0

Бозінген мұңлы сыбызғының жетім сазындай,
Күймелі көште түймелі қыздың назындай,
Қаймағы қалың Қайнардың сұлу жазындай,
Бір өлең қалды,

Толық

Елес

  • 0
  • 0

Тайганың төсі ну орман,
Ну орман бітпес жыр еді.
Арғымақ мініп ту алған,
Елестер кезіп жүреді.

Толық

Қарап көріңіз