Өлең, жыр, ақындар

Жаны жұпар сұлу айым

  • 05.11.2020
  • 0
  • 0
  • 817
Жаны жұпар сұлу айым,
Сүймеу мүмкін емес еді.
“Шуағыңа жылынайын”,
Айтып қойдым неге соны?
Күйік жұтсам, күрсініп мен,
Жұбатады өлең адал.
Жалыққанда тіршіліктен,
Өзіңді ойлап өле қалам.
Мінезің де ұяң екен,
Дәрменім жоқ жеңілмеуге.
Қалай, қайтып қияр екем?
Тәттісің-ау өмірден де.
Күйік жұтсам, күрсініп мен,
Жұбатады өлең адал.
Жалыққанда тіршіліктен,
Өзіңді ойлап өле қалам.
Мінезің де ұяң екен,
Дәрменім жоқ жеңілмеуге.
Қалай, қайтып қияр екем?
Тәттісің-ау өмірден де.
Қалқа, құсым, қайда аттандың?!
Аманаттап жырыңды ауыр.
Бармағымды шайнап қалдым,
Өлгеніме бұрында бір!...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ғайыптың құсы

  • 0
  • 0

Арманым асыл бейне, ерке қылық,
Елесіңді желге айтам ертегі қып.
Сарғайған жапырақтан нөкер ертіп,
Түн сайын жоқ қараймын, бөрте мініп.

Толық

Өзі дүрдей сері едім

  • 0
  • 0

Өзі дүрдей сері едім,
Сөзі мірдей,
Үзім қалқам сен едің өзі гүлдей.
Жаның сезіп тұрса да жағдайымды,

Толық

Таңдану

  • 0
  • 0

Жанарға мұң,
Көкірегіне шер тұнғыш,
Тоғытатын дарияның толқынын.
Осы өлкеден ақын көрдім мен тұңғыш,

Толық

Қарап көріңіз