Өлең, жыр, ақындар

Адал едік сезімдерге біз қандай

  • 05.11.2020
  • 0
  • 0
  • 725
Адал едік сезімдерге біз қандай,
Көктем едік, сезілмейтін күз бардай.
Көзің айтып тұрушы еді керімім,
Сүю мүмкін еместігін қызғанбай.
Қызғанушы ек сені күннен, сені айдан,
Соның құрты өзегімді жеді, айнам.
Көл қорыған қызғыш құстай жүрекке,
Иілмеген бұл тағдырдан не қайран?!
Бірімізге біреуіміз білгізбей,
Жұлдыздар да санамаушы ек,
Гүл де үзбей...
Қонақтатпай жауған қардың ұшқынын,
Құлай еріп,
Күйіп-сүйді кім біздей?
Сендей жанды жолықтырған сыйы үшін,
Тәңіріме жылушы еді жиі ішім.
Ауаның да болмаушы еді керегі,
Қосылмаған сенің жұпар иісің.
Құдіретіңді жырыма әр бір қосып ем,
Неге адастық берген серттің көшінен?!
Сенсіз қалай таңым атып жүр, қалқа,
Шыныменен тірімін бе осы мен?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақырғы жүздесу

  • 0
  • 0

Жүрек қаным деп білген жырды нағыз,
Сұңғыламыз...
Қалдырған мың бір аңыз.
Кілең жампоз жиналған керім кеште,

Толық

Бебеулетіп сағыныш домбырасын

  • 0
  • 0

Бебеулетіп сағыныш домбырасын,
Бейнесі жоқ бір ғұмыр болдыратын.
Қайнар бастау басына кешке таман,
Ат суарып келеді сол бір ақын.

Толық

Бұл теңізде ескегі жоқ қайықтың

  • 0
  • 0

Бұл теңізде ескегі жоқ қайықтың,
Қайықшы өлген байламы ірі, байыпты.
Кәрі маяк, капитансыз кемелер,
Тозған порттар, ескі бағыт, көне жол.

Толық

Қарап көріңіз