Өлең, жыр, ақындар

Қаңтарда піскен таңқурай

  • 05.11.2020
  • 0
  • 0
  • 1931
Аңсарым ауды,
Ақылымды алды,
Қаңтарда піскен таңқурай.
Арпалыстырған ақынын мәңгі,
Таныстың тарпаң тағдырдай.
Керегі бар ма көктемнің кейде,
Сұлулық үшін пәк тәнді.
Шоқтана қалған мөп-мөлдір бейнең,
Ерітіп жатты ақ қарды.
Тамсана бердім,
Таңқурай әнім,
Тамсана бердім...
Таусылдым...
Құйылмас көктен жаңбырды аядым,
Уысында кеткен маусымның.
Сағынып...
Күйіп...
Іздедім...
Жеттім...
Жыладым соңғы назды айтып.
Тамылжып тұрды...
Үзбедім...
Кеттім...
Оралар ма екен жаз қайтып?!...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сұп-суық дала тоңдырды тағы

  • 0
  • 0

Сұп-суық дала тоңдырды тағы,
Үйі құрғыр да үрейлі.
Жындардың қалың болдым ба іңкәрі,
Елестер бірге түнейді.

Толық

Алыстап ем қасыңнан аз күн көрмей

  • 0
  • 0

Алыстап ем қасыңнан аз күн көрмей,
Көңіліңді торлады наз мұң нендей?
Қаламыңның ұшында тұрған өлең,
Мен туралы...

Толық

Ертегі елім, сен ие бай талғамға

  • 0
  • 0

Ертегі елім, сен ие бай талғамға,
Шежіреңді хақым жоқ айта алмауға.
Дала қоңыр,
Осыдан сәл ертерек,

Толық

Қарап көріңіз