Мұхтар мен Қаныш
- 0
- 0
Мұхтар мен Қаныш кездесе кетті бір жылы,
Біреуі Мәскеу, біреуі Жезді тұрғыны.
Ұлылық жанған жанарларының түбінде
Бар сияқты еді кіреуке мұңның кірбіңі.
Адамзаттың өнері
Өтеді уақыт.Тағдырдың болмақ жазғаны,
Қағида заң ғой адамнан уақыт озбағы.
Уақыттың жалын қаламыз сипап бәріміз,
Уақыт па?
Уақыт – алтынның буы, көз жауы.
Алтынның буы.
Буымен алғаш мас қылар,
Айналтып біраз апиын болып басқа ұрар.
Айналымға да келтірмей сосын ләззаты,
Алтынның түсі айбатыменен састырар.
Алтынның буы – уақыттың нағыз теңеуі,
Шебер ғой өмір, шебердің біздер шебері.
Алтынның буын заманға зерлеп өтетін
О, адамзаттың тіршілік деген өнері.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Әбіқай ақынның мешін жылғы монологы
- 0
- 0
Қиямет деген осы ма,
Қарғыс деген осы ма?
Ел еңіреп босыған,
Ер елінен шошыған,
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Ертілеу
Керемет -
Кенжебай мариям
Күшті болыпты ❤️ -
Кенжебай мариям
Күшті
- Джон Максвелл
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
- Асқар Сүлейменов
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі