Өлең, жыр, ақындар

Арай құшып

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1528
Бір өсем күй естіртті далан маған,
Жаман екен сыртқа ойың алаңдаған.
Араға ұсап отырмын гүлге қонған,
Қанша жұтып шырынын ала алмаған.
Теңізбен, арай құшып алаулаған,
Құлазыған шөлмін мен дәл аумаған.
Ерте ме, кеш пе, өмір, бір берерің,
Болсаң да қанша сараң бар-ау маған.
Көрген емен ойымды бүкемелеп,
Сезім — гүлін іздеген бір көбелек.
Артық сөз айтуға да қимайсың ғой,
Аққу — көңіл, көлінен үрке ме деп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қына басқан қарағай

  • 0
  • 0

Салмағын салса да оған мынау аспан,
Күлместен,
Күңіренбестен,
Жыламастан,

Толық

Төркін

  • 0
  • 0

Алдымнан жүгіре шықты бұлақтарың,
Дала ұсынды мақтадай гүл аппағын.
Сипайды салқын самал саусағымен,
Ақынға келді ме әлде сыр ақтарғың?

Толық

Ұсул

  • 0
  • 0

Біле тұрып мол сиқырын ұсулдың,
Аяулы жан, неге сонша қысылдың.
Бұратылған биің менен ақынға,
Ұйғырымның сый-құрметін ұсындың.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар