Өлең, жыр, ақындар

Арай құшып

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1658
Бір өсем күй естіртті далан маған,
Жаман екен сыртқа ойың алаңдаған.
Араға ұсап отырмын гүлге қонған,
Қанша жұтып шырынын ала алмаған.
Теңізбен, арай құшып алаулаған,
Құлазыған шөлмін мен дәл аумаған.
Ерте ме, кеш пе, өмір, бір берерің,
Болсаң да қанша сараң бар-ау маған.
Көрген емен ойымды бүкемелеп,
Сезім — гүлін іздеген бір көбелек.
Артық сөз айтуға да қимайсың ғой,
Аққу — көңіл, көлінен үрке ме деп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қара шың

  • 0
  • 0

Бұлт үйіріліп, шоғырланған басына
Қара шыңның келіп тұрмын қасына.
Өн бойына ораныпты сұр тұман,
Тұрса керек, қараулығын жасыра.

Толық

Таң самалы

  • 0
  • 0

Теңіз ерте ұйқысынан оянды,
Толқын жүзі таң нұрына боялды.
Таң самалы тереземнен енгенде,
Көңіл қалай хош иісіне тоя алды.

Толық

Сәмиға

  • 0
  • 0

Нәзік даусы күмістей сыңғырлаған,
Іс бар ма, осы анамыз тындырмаған.
Жүрегі арман толы асыл адам,
Туған ел бақшасында жыр жырлаған.

Толық

Қарап көріңіз