Өлең, жыр, ақындар

Арай құшып

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1542
Бір өсем күй естіртті далан маған,
Жаман екен сыртқа ойың алаңдаған.
Араға ұсап отырмын гүлге қонған,
Қанша жұтып шырынын ала алмаған.
Теңізбен, арай құшып алаулаған,
Құлазыған шөлмін мен дәл аумаған.
Ерте ме, кеш пе, өмір, бір берерің,
Болсаң да қанша сараң бар-ау маған.
Көрген емен ойымды бүкемелеп,
Сезім — гүлін іздеген бір көбелек.
Артық сөз айтуға да қимайсың ғой,
Аққу — көңіл, көлінен үрке ме деп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адамдар

  • 0
  • 0

Адам бар, қиындықтан алып шығып,
Адам бар, шыңырауға итеретін.
Адам бар, ойын ішке қалып бүгіп,
Адам бар кеудесінен күй төгетін.

Толық

Сәмиға

  • 0
  • 0

Нәзік даусы күмістей сыңғырлаған,
Іс бар ма, осы анамыз тындырмаған.
Жүрегі арман толы асыл адам,
Туған ел бақшасында жыр жырлаған.

Толық

Көз ұшында бұлдырап

  • 0
  • 0

Көз ұшында бұлдыраған күмбез бе,
Қара қос па бабам тіккен бір кезде.
Жартас па әлде жауын шайған денесін,
Жұмсақ сурет ерекше боп тұр көзге.

Толық

Қарап көріңіз