Өлең, жыр, ақындар

Арай құшып

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 1640
Бір өсем күй естіртті далан маған,
Жаман екен сыртқа ойың алаңдаған.
Араға ұсап отырмын гүлге қонған,
Қанша жұтып шырынын ала алмаған.
Теңізбен, арай құшып алаулаған,
Құлазыған шөлмін мен дәл аумаған.
Ерте ме, кеш пе, өмір, бір берерің,
Болсаң да қанша сараң бар-ау маған.
Көрген емен ойымды бүкемелеп,
Сезім — гүлін іздеген бір көбелек.
Артық сөз айтуға да қимайсың ғой,
Аққу — көңіл, көлінен үрке ме деп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көл түбіне кім аспанды төсеген

  • 0
  • 0

Толқын күліп судың беті шымырлап,
Нұр өбеді суға төніп сыбырлап.
Сағым жүйткіп жалт-жұлт етті дамылсыз,
Жатыр ма әлде ойшыл жаннан сыр ұрлап.

Толық

Ертең қиып кетерсің

  • 0
  • 0

Толы тағам: әні қызым, әні бал,
Ал жолаушым, шөлдеп келдің қанып ал.
Бұл ауылдың сұлу қызы тағы бар,
Ақын жігіт — жерің осы танылар.

Толық

Қара шың

  • 0
  • 0

Бұлт үйіріліп, шоғырланған басына
Қара шыңның келіп тұрмын қасына.
Өн бойына ораныпты сұр тұман,
Тұрса керек, қараулығын жасыра.

Толық

Қарап көріңіз