Өлең, жыр, ақындар

Сүю үшін

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2411
Жүрегім бар сүю үшін жаралған,
Соғады ұдай жалын алып жанардан.
Төңіректен әнге, күйге малынып,
Тоғысады бір өзінде бар арман.
Сол сезеді тәттіңді де, ащыны,
(Емес, сірә, бұл өмірдің қашқыны).
Түймедей боп тұрғанменен кеудеде,
Бір өзінде өмірдің өр тасқыны.
Өзі емес пе, өзгеге тіл қататын,
Өзі емес пе, түн боп қалғып жататын.
Өзі емес пе, самал боп сыбырлап,
Өзі емес пе, аппақ таң боп ататын.
Кейде асау, тулап-тулап кетеді,
Тәкаппар ғой, кейде мазақ етеді.
Бұл кеудемде соғып тұрса ұдайы,
Жалыны да, жылауы да жетеді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сағыныш тамшылары

  • 0
  • 0

Көп–ау жандар арманына жетпеген де, жеткен де
Өмір құшқан ақын жаны лапылдаған от кейде.
Гүл атқызам ақ арманды көктеменің өзіндей,
Өр теңіздің өзі берген тасқыны бар тек менде.

Толық

Жаннама

  • 0
  • 0

Көбелек ұшып жүр қуайын,
Бұзбасын ешнәрсе ұйқыңды.
Ойламан сен барда уайым,
О, менің қызығым, сүйкімді.

Толық

Домбыра

  • 0
  • 0

Қашан саған қолымды созбағалы,
Кеудеде арман көлі қозғалады.
Қос шек сырбаздаған сырлы саздай,
Керек маған сезімнің тозбағаны.

Толық

Қарап көріңіз