Өлең, жыр, ақындар

Сүю үшін

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2538
Жүрегім бар сүю үшін жаралған,
Соғады ұдай жалын алып жанардан.
Төңіректен әнге, күйге малынып,
Тоғысады бір өзінде бар арман.
Сол сезеді тәттіңді де, ащыны,
(Емес, сірә, бұл өмірдің қашқыны).
Түймедей боп тұрғанменен кеудеде,
Бір өзінде өмірдің өр тасқыны.
Өзі емес пе, өзгеге тіл қататын,
Өзі емес пе, түн боп қалғып жататын.
Өзі емес пе, самал боп сыбырлап,
Өзі емес пе, аппақ таң боп ататын.
Кейде асау, тулап-тулап кетеді,
Тәкаппар ғой, кейде мазақ етеді.
Бұл кеудемде соғып тұрса ұдайы,
Жалыны да, жылауы да жетеді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жолдар сыры

  • 0
  • 0

Қарт Кавказдың сапырылған бұлтындай,
Көңіл ойдан отыр енді тынбай...
Көзге таныс, көк шыңдардың қойнауы,
Қонып кеткен өр ақынның жұртындай.

Толық

Талықсып бір жетер ем

  • 0
  • 0

Сұрай қалса кейбіреулер тосыннан,
Хабар келіп тұра ма деп, досыңнан?
Қара кірпік, қара ормандай қозғалып,
Көз алдымда сенің бейнең тосылған.

Толық

Сенің саусағың

  • 0
  • 0

Өңімнен қаным қашып, сұлық түсіп,
Ащы ойлар жүрегімді тіліп түсіп.
Жатқан жерден, апашым, өмір бердің,
Жатырмын тірлікті енді күліп, құшып.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар