Өлең, жыр, ақындар

Сүю үшін

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2309
Жүрегім бар сүю үшін жаралған,
Соғады ұдай жалын алып жанардан.
Төңіректен әнге, күйге малынып,
Тоғысады бір өзінде бар арман.
Сол сезеді тәттіңді де, ащыны,
(Емес, сірә, бұл өмірдің қашқыны).
Түймедей боп тұрғанменен кеудеде,
Бір өзінде өмірдің өр тасқыны.
Өзі емес пе, өзгеге тіл қататын,
Өзі емес пе, түн боп қалғып жататын.
Өзі емес пе, самал боп сыбырлап,
Өзі емес пе, аппақ таң боп ататын.
Кейде асау, тулап-тулап кетеді,
Тәкаппар ғой, кейде мазақ етеді.
Бұл кеудемде соғып тұрса ұдайы,
Жалыны да, жылауы да жетеді.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бар өмірге қимас ем..

  • 0
  • 0

Дүлей теңіз — мендегі сезім деген,
Жан бар ма, сезім күшін сезінбеген.
Бар өмірге қимас ем әттең дүние-ай,
Жалғыз сәтті өткізген

Толық

Сарқырама қасында

  • 0
  • 0

Такаббар,
Талқы тауы көк тіреген!
Сол тауда қыран құстар кеп түлеген.
Еркесі сияқты еді,

Толық

Таңсәрі

  • 0
  • 0

Өрмелеп сұлу таудың өр төсіне,
Арайын төгіп бұлттың өркешіне.
Дөңгелеп көк жиектен күн келеді,
Ұқсап бір бұл әлемнің еркесіне.

Толық

Қарап көріңіз