Өлең, жыр, ақындар

Биіктік

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2504
Жетем деп ілгері ұдайы ұмтыламын,
Бұл өлең таптырмай-ақ жүр тұрағын.
От жүректі қамшылап ойқастайды,
Дәл түсірмей жаныңа күн шуағын.
Қойсыншы, төкпесе нұр жалынбаймын,
Өзі де от қой бүл жастық жалындайтын.
Өлең емес, мазасыз көп шытырман,
Болдым-ау бір, бос ойдан арылмайтын.
Жақсылыққа жанымды ашып едім,
Толқып бір өмірге ұсап тасып едім.
Жетпей келем биікке басып едім,
О, биіктік, сен неткен қашық едің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көрініс

  • 0
  • 0

Бүгін қандай табиғат жарасымды,
Бейне бір күліп тұрған бала сынды.
Бұрын-соң көрмегендей күйге салар,
Бойына жинап алып бар асылды.

Толық

Асау арна

  • 0
  • 0

Сезімнің өзі де бір асау арна,
Жатпайды ол тығылып тасаларда.
Келер ол көктем болып,
Күй бөктеріп,

Толық

Күткен күндер

  • 0
  • 0

Сараңның жүрегінен шаттық үзіп
Тағы да ауыл кеші, жатты қызып
Зейнептің көңілі сонша қуанышты,
Аңсап күткен күндерден тапты қызық.

Толық

Қарап көріңіз