Өлең, жыр, ақындар

Биіктік

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2777
Жетем деп ілгері ұдайы ұмтыламын,
Бұл өлең таптырмай-ақ жүр тұрағын.
От жүректі қамшылап ойқастайды,
Дәл түсірмей жаныңа күн шуағын.
Қойсыншы, төкпесе нұр жалынбаймын,
Өзі де от қой бүл жастық жалындайтын.
Өлең емес, мазасыз көп шытырман,
Болдым-ау бір, бос ойдан арылмайтын.
Жақсылыққа жанымды ашып едім,
Толқып бір өмірге ұсап тасып едім.
Жетпей келем биікке басып едім,
О, биіктік, сен неткен қашық едің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Айлы түнде

  • 0
  • 0

Жолаушылар ағылады, тынбайды,
Теңіз үні толастамас түнде айлы.
Сұлу толқын ақ сәулеге малтығып,
Самал есер, еркелеткен тым жайлы...

Толық

Өкінішке оранып...

  • 0
  • 0

Адамның тірлікте
құмарта өпкені,
Көл-көсір дүние
гүл атқан көктемі.

Толық

Бір уыс топырақ

  • 0
  • 0

Қаншама артық болса да
басқа қала,
Жетер ме өз туған жер,
тас қораңа.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар