Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Адамдар

Марфуға Айтқожина

Адамдар

  • 06.09.2018
  • 0
  • 0
  • 2582
Адам бар, қиындықтан алып шығып,
Адам бар, шыңырауға итеретін.
Адам бар, ойын ішке қалып бүгіп,
Адам бар кеудесінен күй төгетін.
Адам бар, жазығың жоқ қинайтұғын,
Адам бар, көңілдері алым-салым.
Адам бар жамандыққа қимайтұғын,
Адам бар, қиналатын төгілсе арың.
Адам бар, қайрылып қарасатын,
Адам бар-ау, ойламас келер кешін.
Өліп жатсаң бағыңа таласатын,
Адам дейміз кейде адам көлеңкесін.

Марфуға Айтқожина адам адамдар Марфуға Айтқожина өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Баянтау

  • 0
  • 0

Неге оны Баян-жүрек атады екен,
Осынау тау жанға жылы ата мекен.
Бір кезде бабам көшкен қара нардай,
Созылып кеп жазыққа жатады екен.

Толық

Қаптың тауы қасында немесе аспан тауы аясында

  • 0
  • 0

Ақ шатыры аспандап,
Аспан тіреп,
Аспанның аясында жатқан шіреп
Қап тауының қасында қарап тұрмын,

Толық

Гиссар түні

  • 0
  • 0

Гиссар тұр түн жамылып,
Маңғазданып,
(Жиналмас күнде осынау маңға аз халық).
Күмбірлеп көне қорған күй төккендей,

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер