Өлең, жыр, ақындар

Жүрегім...

  • 11.11.2020
  • 0
  • 0
  • 869
Аппақ екен, жарығым, жанымыз да,
Өлең екен таңдаған барымыз да.
Сүйіп тұрып мәпелеп жүрек гүлін,
Өсіріппіз аялап бағымызда.

Жүрек шіркін соғады үндесіп бір,
Жалғыздықпен ол дағы күн кешіп тұр.
Қарашықта іркілген көздің жасы,
Сүйетіні сағынып шын десіп тұр.

Іздеп едім бейнеңді табылмайды,
Мына жүрек ақылға бағынбайды.
Айдынында шарқ ұрған шағаладай,
Қарашығым қалайша сағынбайды?

Ризамын, түсінем, бағамдармын,
Әлі-ақ бізден білемін, тарар бар мұң.
Жер бетінде болғаны қандай жақсы,
Жүрегі бар өзіңдей адамдардың!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ертіс

  • 0
  • 0

Тағы келдім Ертістің жағасына,
Пана болған Алаштың баласына
Ел көшкендей көңілім құлазып тұр,
Ем табылмай жанымның жарасына.

Толық

Жүрек саған...

  • 0
  • 0

Көңіл қалай ұмытады...білмедім,
Түсіп еді отқа, суға, күйге мың..
Ұмытамын дегенімен жүректің
Ұмытуға дәрмені жоқ сүйгенін.

Толық

Жапырақпен қоса жылап...

  • 0
  • 0

Жапырақтың жанарынан жас тамды,
Нені сезді, неге жаны жасқанды?
Жарқыраған күн сәулесін сағынды-ау,
Пана тұтып келіп еді аспанды!..

Толық

Қарап көріңіз