Өлең, жыр, ақындар

Уа, Қарқаралым

  • 16.11.2020
  • 0
  • 0
  • 917
Уа, Қарқаралым,
Айнала тау қоршаған,
Бұл биіктік маған да сор,
Сор саған!
Менің шерлі сағынышым мен мына бір,
Күре тамырымнан басталады жол саған!

Топырағың тәнге айналып,
Әнге айналып жүрегім,
Аумай қалған аспаныңнан түр-өңім.
Көкжиекке көз салсам,
Қабағындай әкемнің –
Қарқаралы сілемің!

Мен де сенің ерте өрген елігің,
Алматыдан – Қасымың,
Ақтоғайдан – Серігің,
Сағындырғанда,
Сағымнан туған періште яки перімін!

Қарт болам мен де,
Таяғына сүйенген,
Содан кейін, маған керек суйем жер!
…Өнген жерім болғаныңа сүйем де,
Өлген жерім боларыңа да сүйем мен!

О, туған жер, сен соны білемісің?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қарқаралы

  • 0
  • 0

Қарқаралы,
Қазылық,
Шөккен нарым,
Қара орманым – тау киген шекпен қалың.

Толық

Қарағайлы

  • 0
  • 0

Қарағайлы,
Кеннен қалған мына тау,
Менен қалған мына тау.
Сыздауықтың орнындай,

Толық

Қабарған бұлт - Қарқаралым

  • 0
  • 0

Қабарған бұлт - Қарқаралым,
Қансыраған кәрі шың!
Құрлықтағы қарт аралым,
Сен Абылдың зарысың!

Толық

Қарап көріңіз