Өлең, жыр, ақындар

Сарыарқаның сары гүлі

  • 29.11.2020
  • 0
  • 0
  • 860
Сенсіз дала түрленбей,
Құлпырасың маусымда.
Сенің атың жүргендей
Аққулардың даусында.
Ынтығам мен сан көріп
Алаулаған кезіңе.
Пай-пай, мынау паң көрік
Қалай біткен өзіңе!?
Жел-жігіттің сәлемі –
Қоңыр самал желпіп тұр.
Әсемдіктің әлемі
Саған қарап елтіп тұр.
Күн де сені өпкендей,
Сарыарқаның сары гүлі.
Сенен тарап кеткендей
Сұлулықтың барлығы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шежiре шал

  • 0
  • 0

Жолын кессең, тiксiнiп танданады,
Танымаса, көзiнiң алдағаны.
Сәлем берсең, қуанып, «Нұр жаусын» деп,
Сәлемдеспей өткенге шамданады.

Толық

Дала, жырдың көркі едің...

  • 0
  • 0

Дала, жырдың көркi едiң,
Мен далада ерке едiм.
Ендi астында жатырмын
Дәрi сiңген көрпенiң.

Толық

Аташалдың ақырғы батасы

  • 0
  • 0

Болмаса да көрерім,
Көкірегім ояу ғой.
Көп болса да керегім,
Ажал, шіркін, таяу ғой.

Толық

Қарап көріңіз