Өлең, жыр, ақындар

Алыстаған сайын сен...

  • 29.11.2020
  • 0
  • 0
  • 735
Жазсам-дағы көп өлең май тамызып,
Ән салсам да, арманды айтам үзіп.
Ерке сұлу, барасың есімді алып,
Тоқтап қалған дариямды қайта ағызып.
Асау арман жүректі қылқындырып,
Қайғым тасып жүргенде, күлкім тұнып,
Ай туғандай есіктің қарсы алдынан
Қашан келер екенсің сілкіндіріп?!.
Құмарлықтан шықса да менің есім,
О, кермиық, сөйлеуге ерінесің.
Алыстаған сайын сен, ақ аруым,
Аққу болып кеткендей көрінесің.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тағы аңсадым

  • 0
  • 0

Көктем келiп, аспанда бұлт өргенде,
Қарай қалдық қол созып нұрлы ертеңге.
Алғаш рет құмартып қырға шықтық,
Қыз-бозбала жиылып гүл тергенде.

Толық

Егерде...

  • 0
  • 0

Қыз – Көкше, құмартады аспан күліп,
Берер ме ең биiгiңе басқанға үмiт.
Егерде Сәкенiңдей ақын болсам,
Мен-дағы жазар едiм дастан қылып.

Толық

Ән салмай жүрсе...

  • 0
  • 0

Ән салмай жүрсе бозторғайлары жанымның,
Туламай тұрса толқындары да қанымның,
Онда мен, онда қыздардың әсем күлкiсiн,
Бал бұлақтардың қоңырау үнiн сағындым.

Толық

Қарап көріңіз