Өлең, жыр, ақындар

Қойшы перзенті

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 842
Шашып тұр күн шығыстан,
Арайлап таң атқанда аппақ.
Төрт түлік мал әрбір тұстан,
Шықты өріске өре қаптап.
Ақбас қойлар мамық арқа,
Бір түліктен топты жарып,
Көш селкеуін тарта-тарта,
От беткейге жетті барып.
Жүгірді артта кенже қозы,
Балаға ұқсап жалбаң-жалбаң,
Секірді лақ – шөл құндызы,
Боп мәз-мәйрам, салып сайран.
Ойнатқандай өз перзентін,
Рақат құшып ойшы шопан,
Жүзді сонда көңіл көркін,
Сол бақташың, сенің Отан!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әңгелек

  • 0
  • 0

Сап-сары боп дөңгелеп,
Пісіп те қапты-ау әңгелек.
Қимай тұрмын үзуге,
Ақынға, бірақ, дәм керек.

Толық

Ақан сері

  • 0
  • 0

Беу, аңыз! Ертегіден негізің бар,
Бертінде қосқан оған егізің бар.
Көргеннен, естігеннен жазайын жыр,
Әрине, біреу ұқпас, біреу ұғар.

Толық

Сары жайлау

  • 0
  • 0

Шалқытшы аға, «Сары жайлауды»,
Күй сағымын белестетіп;
Сыңғырлы өзен, самал тауды
Көз алдыма елестетіп.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар