Өлең, жыр, ақындар

Дәм туралы жыр

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 1905
Бесбармақ – мың жасаған кәрі тамак,
Нәріндей табиғаттың дәрі тамақ.
Тізбектеп сүр қазыдан алка таққан
Сұлу ғой, сүйкімді ғой сары табақ.
Бүркіттің тырнағындай шанышқымен
Қартаны қос-қабаттап жаныштым мен.
Үстінде аталы астың сұқбат құрып,
Әр тілде әр жақсыменен табыстым мен.
Әр үйдің от басында мәңгі думан –
Еңбектің егізіндей дәмнен туған.
Желік бар қанымда ыстық шарапқа ұқсап
Тараған бесігімде сорпа-судан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жиендік

  • 0
  • 0

Нағашым менің – сырқынды қара сөз,
Өлең менің – ұрыншақ жиенім.
Жарапазаншыдай болмаса ез,
Ақындық еркелікті мен сүйемін!

Толық

Қаратау өрнектері

  • 0
  • 0

Қаратау – мәңгіліктің белгісі ғой,
Мен көрген – бертіндегі елдісі ғой.
Жаңарған елу жылда елде арман жоқ,
Жоқтарым – ежелгінің шерлісі ғой.

Толық

Өлең

  • 0
  • 0

Өлең, өлең, өлең ғой,
Өлеңдете кеп ем ғой.
Шілдехенам үстінде-ақ,
«Сүйдім сені!» деп ем ғой.

Толық

Қарап көріңіз