Өлең, жыр, ақындар

Дәм туралы жыр

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 2293
Бесбармақ – мың жасаған кәрі тамак,
Нәріндей табиғаттың дәрі тамақ.
Тізбектеп сүр қазыдан алка таққан
Сұлу ғой, сүйкімді ғой сары табақ.
Бүркіттің тырнағындай шанышқымен
Қартаны қос-қабаттап жаныштым мен.
Үстінде аталы астың сұқбат құрып,
Әр тілде әр жақсыменен табыстым мен.
Әр үйдің от басында мәңгі думан –
Еңбектің егізіндей дәмнен туған.
Желік бар қанымда ыстық шарапқа ұқсап
Тараған бесігімде сорпа-судан.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сөз соңы

  • 0
  • 0

Өмірге өзім борыштар,
Борыштар менмін мәңгіге!
Жинап-теріп, уа, достар,
Шерттім шәркез әңгіме.

Толық

Мотор

  • 0
  • 0

Қыйырсыз, асау, тұңғыйық,
Теңізді кешкен кеме не?
Көлбеген көкте ақ иық,
Жаңғыртқан жерді немене?

Толық

Қасым Аманжоловтың домбырасына

  • 0
  • 0

Домбыра қайран, қалыпсың қаңсып,
Ақ төсіңе қоныпты шыбын.
Ақынға едің әріптес таңсық,
Жабырқап неге жатырсың бүгін?

Толық

Қарап көріңіз