Өлең, жыр, ақындар

Адресі бар өлең

  • 26.11.2015
  • 0
  • 0
  • 2387
Құрметтісі болмадым деп баршаның,
Қарап жүріп, өз-өзіңнен шаршадың.
Ел көзіне еленбей-ақ қойдым деп,
Қабағыңа ұялаттың қанша мұң.
Тауға соқтың, тасқа соқтың басыңды,
Отыз жаста қырау шалды шашыңды.
Есіл-дертің өз жайыңды күйттеу боп,
Досты азайтып, көбейтіпсің қасыңды.
Қайда барсаң, өз-өзіңді көтеріп,
Шығасың сен ауызыңмен от өріп.
Кеудемсоқты халық бірден байқайды,
Алақанға салсын қалай жеке қып?!.
He десең де біздің халық қырағы,
Безбен басын теңдеп ұстап тұрады.
Әр адамға өзіне сай бәс беріп,
Еш уақытта қалт кетпеген сынағы!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

1996 жыл

  • 0
  • 0

Тіршіліктің күнделікті күйбеңі
Ойымызды, бойымызды биледі.
Ертелі-кеш бос сенделіп жүреміз,
Осы ма тек бізге үлеске тигені?

Толық

Берілу

  • 0
  • 0

Толассыз еңбек әр күнім,
Жазуға уақыт таппаймын.
Сондықтан жырдың бар тыңын,
Түніме ғана сақтаймын.

Толық

Терең мен тайыз

  • 0
  • 0

Біреулер жүр байлығына мақтанып,
Өз-өзінен жарылуға шақ қалып.
Бұл тірліктің құпиясын білсек те,
Kейде айтады бар шындықты ақтарып.

Толық

Қарап көріңіз