Өлең, жыр, ақындар

Күзетші қойшының жыры

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 613
Айлы түнде момақан қой аңсап таңды жатады,
Қалың өзен қыбыр-жыбыр шыбындап тіл қатады.
Бөрі әккілер баспалайды, қанды сәтін аңдиды,
Қарауыл ай бҰлт жастанып, бейғам көктен қалғиды,
Көк төбетім, көрсетесің көктегі айдан сен сақтық,
Арпылдайсың түнге оқтанып, болмас үшін ағаттық.
Мен ойлаймын екі аяқты бөрілерді елдегі,
Бейне қасқыр көмейінде бүлкіл-бүлкіл желгені.
Сен қорқасың жеті түнде баспалаған қасқырдан,
Мен қорқамын бөрілерден жанды жанға қас қылған.
Жеті үркерге айтып арыз ұлыйықшы екеуміз,
Ес білетін сен екеуміз Ұйқылы елден шеттеуміз...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құтаймас ыждаһаттан ерінгенге

  • 0
  • 0

Құтаймас ыждаһаттан ерінгенге,
Қайрылар қайран өнер көрінгенге.
Қазақта он еркектің біреуі ақын,
Несібе сансыз жолдан терілгенге.

Толық

Шөлейт-шөлде, қараша үйде туыппын

  • 0
  • 0

Шөлейт-шөлде, қараша үйде туыппын,
Панасында кереге мен уықтың.
Сарша белде тәнімді алғаш жуыппын,
Қайда жүрсем шөлейтке сол жуықпын.

Толық

Ермек іздеп асыр салған күндерім

  • 0
  • 0

Ермек іздеп асыр салған күндерім,
Сенің бүйтіп кетеріңді білмедім!
Ну орманым, құлазыған кең далам,
Кешіре гөр, бесігім ең сен менің.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер