Өлең, жыр, ақындар

Тағалы ат

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 723
Тұяғыңды тағалап, шеге қаққан,
Кім болды екен сән үшін сені баққан?
Тұрдым қарап сыртыңнан сыншы көзбен,
Күймеңе мен отырмай қоңыраулатқан.
Немересі Абсенттің мақпал қара,
Сүріндің бе, неліктен тізең жара?
Айтуға арыз тілің жоқ, жануарым,
Мен емеспін бапкерің, нешік шара?!
Мен де сендей қаламмен тағаландым,
Сүйел байлап, саусақтан жараландым.
Балуан болсам күймеңді сүйретер ем,
Аяныштан басқа бар не амалым?!
Сен жегілсең құдды артист әр нәрсеге,
Мен де кейде жегілдім сәл нәрсеге.
Жорғаң барда күймеден құтылмайсың,
Бұйырмайды жорғаға есек дәме!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алтыбақан

  • 0
  • 0

Мен қызықпан алтыбақан тепкенге,
Ерте кезден оралмасқа кеткенге.
Әткеншек-сым тербетеді мені енді,
Аулап көңіл сайранға бұл жеткенге!

Толық

Өмірдің өтіп сабағын

  • 0
  • 0

Өмірдің өтіп сабағын,
Дүниеге бардай қарадым.
Тілімнің өткір садағын,
Қас жауыма қададым.

Толық

Көз көргеннен

  • 0
  • 0

Тұрмыс мені желсөзге серік қылған,
Маған да жұрт қосылды, еріп қырдан.
Кей серігім желікті желсөзімнен,
Өзіме де обал жоқ, қарап тұрман!

Толық

Қарап көріңіз