Өлең, жыр, ақындар

Тағалы ат

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 384
Тұяғыңды тағалап, шеге қаққан,
Кім болды екен сән үшін сені баққан?
Тұрдым қарап сыртыңнан сыншы көзбен,
Күймеңе мен отырмай қоңыраулатқан.
Немересі Абсенттің мақпал қара,
Сүріндің бе, неліктен тізең жара?
Айтуға арыз тілің жоқ, жануарым,
Мен емеспін бапкерің, нешік шара?!
Мен де сендей қаламмен тағаландым,
Сүйел байлап, саусақтан жараландым.
Балуан болсам күймеңді сүйретер ем,
Аяныштан басқа бар не амалым?!
Сен жегілсең құдды артист әр нәрсеге,
Мен де кейде жегілдім сәл нәрсеге.
Жорғаң барда күймеден құтылмайсың,
Бұйырмайды жорғаға есек дәме!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күзетші қойшының жыры

  • 0
  • 0

Айлы түнде момақан қой аңсап таңды жатады,
Қалың өзен қыбыр-жыбыр шыбындап тіл қатады.
Бөрі әккілер баспалайды, қанды сәтін аңдиды,
Қарауыл ай бҰлт жастанып, бейғам көктен қалғиды,

Толық

Асыққан алыстағы ақша таңға

  • 0
  • 0

Асыққан алыстағы ақша таңға,
Сал ақшам ат шалдырмас қақсасаң да.
Қондырып аққу-айды иығына,
Салады ымырттың ол тұйығына.

Толық

Мотор

  • 0
  • 0

Қыйырсыз, асау, тұңғыйық,
Теңізді кешкен кеме не?
Көлбеген көкте ақ иық,
Жаңғыртқан жерді немене?

Толық

Қарап көріңіз