Өлең, жыр, ақындар

Тағалы ат

  • 11.12.2020
  • 0
  • 0
  • 681
Тұяғыңды тағалап, шеге қаққан,
Кім болды екен сән үшін сені баққан?
Тұрдым қарап сыртыңнан сыншы көзбен,
Күймеңе мен отырмай қоңыраулатқан.
Немересі Абсенттің мақпал қара,
Сүріндің бе, неліктен тізең жара?
Айтуға арыз тілің жоқ, жануарым,
Мен емеспін бапкерің, нешік шара?!
Мен де сендей қаламмен тағаландым,
Сүйел байлап, саусақтан жараландым.
Балуан болсам күймеңді сүйретер ем,
Аяныштан басқа бар не амалым?!
Сен жегілсең құдды артист әр нәрсеге,
Мен де кейде жегілдім сәл нәрсеге.
Жорғаң барда күймеден құтылмайсың,
Бұйырмайды жорғаға есек дәме!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дауыл

  • 0
  • 0

Құшады мұнар, ышқынып теңіз,
Жағаға шыға келеді ойнап.
Толқынға төніп, шыңда тұр бір қыз,
Аққудай түнгі қанатын қомдап.

Толық

Шатқал

  • 0
  • 0

Баурында Ақшоқының бір шоқ жыңғыл,
Сол жерден басталған сай ұңғыл-шұңғыл.
Қияны барлап ұшып жүрді бүркіт
Шатқалдан шықпас па деп қоян үркіп.

Толық

Кенже

  • 0
  • 0

Сарғайған сағыныштан, Рауаным,
Ұйқысыз атты талай арай таңым.
Туған ең атқанда таң рауандап,
Атыңды қойдым содақ, ұқшы, жаным!

Толық

Қарап көріңіз