Өлең, жыр, ақындар

Қымыз

  • 12.12.2020
  • 0
  • 0
  • 1128
Ақ қымыз, бозғыл қымыз, сарғыл қымыз,
Жылан-көз қара майлы тарғыл қымыз.
Уызы, саумалы мен сүйектісі,
Шарапша желік қосар алғыр қымыз!
Сандалтқан Сары-арқаны сайран қымыз,
Тамсантқан Қаратауды қайран қымыз!
Көңілге, түске кірмес, ой салады.
Өзіңнен шымырлаған, тазарар қан,
Сергиді жүрегінен жарадар жан.
Мың піскен бес биенің сабасынан,
Қараңғы көкірегінде ағарар таң.
Мен, бірақ, сонша емеспін қымыз құмар,
Жұқса жұртқа маған да, мүмкін жұғар.
Мінезім бәсекешіл кейде менің,
Ішер ем жеңге болеа мені сынар!..
Мен үшін осы сенің пайдаң қымыз!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Түлкі мен торғай

  • 0
  • 0

Бұтақта отыр еді торғай қалғып,
Қу түлкі әлдеқайдан келді қаңғып.
– Торғай жан, бүрсигенше тоңып жалғыз,
Қасыма келші ойнап бейне балдыз.

Толық

Жаннаға!

  • 0
  • 0

«Ауырады жүрегім» дейсің, жаным,
Айтпасаң да түсіңнен кейпің мәлім.
Әкеңнің де сыздайды ет-жүрегі,
Ұлиды іші, мұздайды, текке үреді.

Толық

Жүрегім менің

  • 0
  • 0

Долданса дауыл, – құл мұхит,
Тұнығы қалмас шайқалмай.
Жүрегім менің – тұңғиық,
Тұнығын бұзбас Байқалмай.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар