Өлең, жыр, ақындар

Жазғы таң ағарып келеді

  • 15.12.2020
  • 0
  • 0
  • 581
Жазғы таң ағарып келеді
Жұлдыздар біртіндеп сөнеді.
Әлемнің жарығы молайып
Ақ сәуле тарала береді.

Біртіндеп қараңғы сейілді
Алыстан таулар да көрінді.
Сарыарқа төсінде қап қойған
Сағындым мен туған жерімді.

Со жерде туғанмын шыр етіп
Со жерде өскенмін ер жетіп.
Ойыншыл балалық кезімді
Келемін жүректе тербетіп.

Сол жерден әкем де нәр алған.
Анам да көз тартып таранған.
Табанға бататын тікені
Шөңге боп маңдайға қадалған.

Со жерден сапарға аттанғам
Тұлпар боп со жерде бапталғам.
Бойымда дәл қазір не қалды
Керемет арманшыл шақтардан.

Оқи ма мен жазған өлеңді
Адамдар мен жайлы не дейді.
Туған жер сағым боп бұлдырап
Көзімнің алдында көлбейді.

Сауықшыл, арманшыл, жырқұмар
Жүр ме екен сүйкімді құрбылар.
Үзіп ап сыйлаушы ек қыздарға
Баурайда өсетін гүлді бар.

Олар да кім білсін ұмытты
Кездерді қыймастай қызықты.
Туған жер ойымда жүрсің-ау
Балалық шағым боп қылықты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тағы да міне қыс келді

  • 0
  • 0

Қыс келді міне тағы да
Шаттыққа толды құс кеудем.
Суретші қыстың қолында–
Картина тұрды істелген.

Толық

Бәрі де аян өмірге не бергенім

  • 0
  • 0

Бәрі де аян өмірге не бергенім
Көктегенім, қуарған, көгергенім.
Алып Отан аяулым сен болмасаң
Көресіні басқадан көрер ме едім.

Толық

Қимас жанға тірлігінде балаған

  • 0
  • 0

Қимас жанға тірлігінде балаған
Бөтен емес мені өзім деп санаған.
Қоштасқанда, табысқанда сағынып
Маған өлең жаз демепті жан анам.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар