Өлең, жыр, ақындар

Жазғы таң ағарып келеді

  • 15.12.2020
  • 0
  • 0
  • 528
Жазғы таң ағарып келеді
Жұлдыздар біртіндеп сөнеді.
Әлемнің жарығы молайып
Ақ сәуле тарала береді.

Біртіндеп қараңғы сейілді
Алыстан таулар да көрінді.
Сарыарқа төсінде қап қойған
Сағындым мен туған жерімді.

Со жерде туғанмын шыр етіп
Со жерде өскенмін ер жетіп.
Ойыншыл балалық кезімді
Келемін жүректе тербетіп.

Сол жерден әкем де нәр алған.
Анам да көз тартып таранған.
Табанға бататын тікені
Шөңге боп маңдайға қадалған.

Со жерден сапарға аттанғам
Тұлпар боп со жерде бапталғам.
Бойымда дәл қазір не қалды
Керемет арманшыл шақтардан.

Оқи ма мен жазған өлеңді
Адамдар мен жайлы не дейді.
Туған жер сағым боп бұлдырап
Көзімнің алдында көлбейді.

Сауықшыл, арманшыл, жырқұмар
Жүр ме екен сүйкімді құрбылар.
Үзіп ап сыйлаушы ек қыздарға
Баурайда өсетін гүлді бар.

Олар да кім білсін ұмытты
Кездерді қыймастай қызықты.
Туған жер ойымда жүрсің-ау
Балалық шағым боп қылықты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазақтың қара көздері

  • 0
  • 0

Әлем ғой бір-бір өздері
Жүректе айтқан сөздері.
Өтерміз жырлап сендерді
Қазақтың қара көздері.

Толық

Сыртқы көзге сұлу болып көрінген

  • 0
  • 0

Сыртқы көзге сұлу болып көрінген
Шалқып күлген топ ішінде мен жоқпын.
Көңіліңнің орын іздеп төрінен
Ұнау үшін барды салып көрмеппін.

Толық

Ғашықпын өмір өзіңе

  • 0
  • 0

Жібітіп қыстың қабағын.
Көктем де келіп қалыпты-ау.
Ақ бұлттан ашып жанарын
Мөлдіреп аспан алыпты-ау.

Толық

Қарап көріңіз