Өлең, жыр, ақындар

Жауырыншы

  • 02.01.2021
  • 0
  • 0
  • 891
Жаныма мен туғаннан серік болған,
Тұсыма қайда көшсем, келіп қонған.
Бір елес қыр соңымнан қалмай қойды
Ерте-кеш елегізтіп ерікті алған.
Артыма алаңдатпай асықтырып,
Келеміз ел адақтап...
Қашып, қуып.
Жетіп ап құлағыма сыбырлайды
Арқама алақанын басып тұрып.
Сол ылғи түсімде де, өңімде де,
Мазамды ала береді менің неге?!
От болып жауырыным лапылдайды,
Қаламын ілесе алмай өмірге не.
Сыздайды жауырыным, жауырыным,
Жақыннан естігендей қауіп үнін.
Сүйегім сайрап беред қолын ұғып
Дерт-дәуірдің көріпкел тәуібінің.
Жетіп кеп елмен, кейде оңашалы,
Жаныма жақындатпай арашаны.
Күбірлеп жон арқама қолын қойып,
Ол менің сүйегіммен бал ашады!
Сөйлейді ол ызаланып, азаптанып,
Арқамды апшытады тозақ қарып.
Бір күні аспанға ұш деп қинайды ғой
Тұсына жауырынымның қанат тағып.
Мен сонда ұша алам ба, ұша алам ба?..
Қара жер қуат бермес күш аларға.
Ей, дүние, менде қандай кегің бар ед,
Шідерлеп қол-аяқты тұсағанда?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ағам айтқан...

  • 0
  • 0

Ол кезде сен де он бесте, мен де он бесте,
Құлын боп қосылып ек елден көшке.
Құлдыраң құлыншақ кез ұмыт қалып,
Өкінтіп түседі екен өлгенде еске.

Толық

Қазақ

  • 0
  • 0

Қайдасың, мырза көңіл, мәрт күндерім?!
Серт қылып ат құйрығын шарт түйгенім.
Егесіп екі кештің арасында,
Сүргінге сүрең салып тарттым дедім.

Толық

Тақуа

  • 0
  • 0

Фәниден таппай бәтуа,
Бақиға кеткен сан сұрақ.
Соларды жазсам хатыма,
Моладан қайта аршып ап.

Толық

Қарап көріңіз