Өлең, жыр, ақындар

Қырқыншы жылдар. Арқаның қысы

  • 07.08.2020
  • 0
  • 0
  • 1563
Ай туды шалқалап,
Сәулесі өлімнің елесін билетіп.
Тағы да қыс келді Арқаға,
Кебінін сүйретіп.

Ақырғы ақырет түніндей,
Азаптай кеудені тырнаған:
КарЛагта өксіген сәбидің үніндей,
Уілдеп тұр боран.

Қар басқан томпайған қабірлер,
Белгісіз молалар толған кең аңыз-ды -
Жендеттер зорлаған зәбірлеп,
Жесірдің құрсағы тәрізді.

Белгілі, белгісіз... тоңғаны
Қара жер қарс айрыла қақырап.
Үсіген сәбидің қолдары –
Бұтада ілінген жапырақ.

Таниды-ау анасы, таныса,
Жылайды-ау жамырап, қауышып.
Ұлып тұр боранмен жарыса,
Жетімдер дауысы.

Тәніне тастай боп тоң қатқан,
Дөй дала дөңбекшіп түс көрген не түрлі:
Түрмеде түршігіп толғатқан,
«Халық жауының» жесірі секілді...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Менің демоным

  • 0
  • 0

Сіздің өмір айт пен той, дырду-думан,
Біздің тірлік сымбатты сырдан ада.
Сен зымыра, сұр мұзда сырғана да,
Ал мен шырақ жағамын бір молада.

Толық

Балқаш, Балқаш, көл кеудеңе мұз қатты

  • 0
  • 0

Балқаш, Балқаш, көл кеудеңе мұз қатты,
Суық күз кеп, сынық тісін сыздатты.
Шағалалар шарқ ұрады төсіңде,
Қара талдар қалтырады кешіңде.

Толық

Қазақстан...

  • 0
  • 0

Әлдиімен жанымды тербететін,
Жүрегінен сел болып шер кететін.
Сен басқасың мен үшін, Қазақ елі,
Қазақия – о, менің Мемлекетім!

Толық

Қарап көріңіз