Әр кездегі экспромт

Жатырмын жат өлкенің жылғасында,
Ажалдың алпамсасы тұр қасымда.
Билігі талықсыған тағдырымның
Қақыратқан қабырғамды қорғасында.
Апыр-ау, шынымен-ақ қалар ма екен
Қызарып топырағым қыр басында?..
Айманым — ақ сәбиім, аян берші! —
Бip сәтке көзім жасы құрғасын да...
Беу, балапаным, балапаным!
Жаюлы саған қарай алақаным!
Айман-ау, саған жетіп бармасам да,
Талпынтып өз қолыма алмасам да,
Үзбеймін көрем деген үмтімді,
Ажалдың шаужайына жармасам да.
Қансырап күйіп барам, күйіп барам,
Өртеніп, жалын атып жанбасам да.
Айман-ау, бір хабарын жеткізсеңші,
Қарлығаш қанатына жалғасаң да!
Беу, балапаным, балапаным!
Жаюлы саған қарай алақаным!
* * *
Құрбым-ау, соғыстағы өліктердің
Ішінде мен де жатып өліп көрдім.
Сен сонда тамырыма тарасын деп
Азғантай өз қаныңды бөліп бердің.
Кім едің? Қай халықтың өкілі едің! —
Өлгенше соны білмей өкінемін!
***
Ғарыштан біздің әнге жол ашылды
Жар салдық барлық адам баласына;
Ерлікпен есен-аман ән де қонды
Байқоңыр байтақ-ұлан даласына.
...Әзелден аңыраған ән даласын
Жапан десең, жалақор, сандаласың!

---