Өлең, жыр, ақындар

Елес

  • 02.01.2021
  • 0
  • 0
  • 567
Кеше түнде айрылмас бір дос таптым:
Аты — Елес,
заты — Сендік сағыныш.
Мұнартады мұңлы түсті қоштап түн,
Біз бейбақта — бағыныс.
Мен әуелде-ақ жауласқан ем сезіммен:
Оты — Елес,
зады — мені мазақтау.
Бірақ, неге ыршыған жас көзімнен
Бар күлкіден ғажаптау?!
Біз бұрыннан бетке тұтқан бағдар ғой:
Аты — Елес,
заты — Үміт ғаламат.
Сенен мүлде талақ болып қалған ғой,
Мені тапса сағалап.
Досым, бірақ, түнде ғана келеді,
Қаймыға сәл, қара түнді жамыла.
Сынық сыңсып құшағыма енеді,
Күрсінеді қамыға.
Одан артық дос жоқ енді мен үшін,
Жабықтырмас, жалғыздықта жүдетпес.
Іңір түсе, күтем жұмбақ келісін,
Түн тылсымын тілеп кеш.
Ертең Сен де дос табарсың дәл сондай,
Аты — Елес,
затын байқап, көр қалпын.
Қамықтырма құшақ жайып қарсы алмай,
Мен болармын ол, бәлкім...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір кісі

  • 0
  • 0

Құйрығын бұтқа тығып ап,
Маңқ етіп үрді қырт төбет.
Зарланып қайда ұлымақ —
Ұлығанды ұғар жұрт керек.

Толық

Біздің ауыл

  • 0
  • 0

Біздің ауыл баурында Жыландының,
Сонда өткен құлын-күн, құнан-күнім.
Бәйге-өмірдің мәресі елде ме екен?!
Білмеймін, күмәндімін...

Толық

Жауырыншы

  • 0
  • 0

Жаныма мен туғаннан серік болған,
Тұсыма қайда көшсем, келіп қонған.
Бір елес қыр соңымнан қалмай қойды
Ерте-кеш елегізтіп ерікті алған.

Толық

Қарап көріңіз