Өлең, жыр, ақындар

Елес

  • 02.01.2021
  • 0
  • 0
  • 553
Кеше түнде айрылмас бір дос таптым:
Аты — Елес,
заты — Сендік сағыныш.
Мұнартады мұңлы түсті қоштап түн,
Біз бейбақта — бағыныс.
Мен әуелде-ақ жауласқан ем сезіммен:
Оты — Елес,
зады — мені мазақтау.
Бірақ, неге ыршыған жас көзімнен
Бар күлкіден ғажаптау?!
Біз бұрыннан бетке тұтқан бағдар ғой:
Аты — Елес,
заты — Үміт ғаламат.
Сенен мүлде талақ болып қалған ғой,
Мені тапса сағалап.
Досым, бірақ, түнде ғана келеді,
Қаймыға сәл, қара түнді жамыла.
Сынық сыңсып құшағыма енеді,
Күрсінеді қамыға.
Одан артық дос жоқ енді мен үшін,
Жабықтырмас, жалғыздықта жүдетпес.
Іңір түсе, күтем жұмбақ келісін,
Түн тылсымын тілеп кеш.
Ертең Сен де дос табарсың дәл сондай,
Аты — Елес,
затын байқап, көр қалпын.
Қамықтырма құшақ жайып қарсы алмай,
Мен болармын ол, бәлкім...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен қысты күтем

  • 0
  • 0

...Мен қысты күтем,
Сағынам аппақ қарды,
Жердің тәні қымтанар ақ мақпалды.
Күннің нұры тайғанап қыр-қыраттан,

Толық

Тоқырауын Балқашқа құймады

  • 0
  • 0

Тұнық басы — Қайдауыл-Шеруке-ді,
Тымық демін құм-қырман шөл іркеді.
Тоқырауын неше жыл тасымай кеп,
Биыл сойқан салад деп ел үркеді.

Толық

Қарағаш

  • 0
  • 0

Толғана алатын,
Таңғала алатын менен гөрі
Қарағаш Аллаға жақын.
Өйткені, ол бұтағын көкке жайып,

Толық

Қарап көріңіз