Өлең, жыр, ақындар

Ана арудың бойында балам кетіп барады

  • 20.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1101
Ана арудың бойында балам кетіп барады,
Жанарында әкемнің заман кетіп барады.
Алысуға дұшпанмен күннен күнге, бауырым,
Шамам кетіп барады.
Толқын, толқын, толқын боп қазақ өтіп барады,
Қазағымды қорлаған мазақ өтіп барады.
Жұмақ емес даламды тозақ етіп барады.
Өлгеніңде көзіңе құмы тұрып қалады.
Дәстүрім мен салттарым ұмытылып барады,
Күннен күнге қайтейін, төзім бітіп барады,
Жетесізге айтуға сөзім бітіп барады.
Сұлулыққа лап етер сезім бітіп барады,
Ойнап күлер бал дәурен кезім бітіп барады.
Жүрегінде шалдардың ғалам кетіп барады,
Мойнымда, ескі дос, жалаң кетіп барады.
Осылай да осылай дәурен өтіп барады,
Қадекеңдей асылым – әулием өтіп барады.
Ойлап тұрсаң жаныңнан бәрі кетіп қалады.
Сондықтан да көңілім қаралы ғой қаралы.
Ұғар менің мұңымды елді ойлаған саналы,
Қайран менің жүрегім жаралы ғой, жаралы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұзармыз біз қос нүктеге айналып

  • 0
  • 0

Ұға алмасам жүрегіңнің жарасын,
Сезім менен махаббаттың арасын.
Шатастырып алған болсақ нетерміз,
Екі жаққа бөлек-бөлек кетерміз.

Толық

Күз. Түнгі ой

  • 0
  • 0

Ауылды ойлап,
қаланы ойлап, жырды ойлап,
Жүріп жатқан жайымыз бар сүр бойдақ.
Біз де ержеттік әне-міне дегенше,

Толық

О, Түркiстан

  • 0
  • 0

О, Түркiстан,
шапағат бер,
cабыр бер,
Сары даладан бақыт iздеп сабылды ел.

Толық

Қарап көріңіз