Өлең, жыр, ақындар

Ана арудың бойында балам кетіп барады

  • 20.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1148
Ана арудың бойында балам кетіп барады,
Жанарында әкемнің заман кетіп барады.
Алысуға дұшпанмен күннен күнге, бауырым,
Шамам кетіп барады.
Толқын, толқын, толқын боп қазақ өтіп барады,
Қазағымды қорлаған мазақ өтіп барады.
Жұмақ емес даламды тозақ етіп барады.
Өлгеніңде көзіңе құмы тұрып қалады.
Дәстүрім мен салттарым ұмытылып барады,
Күннен күнге қайтейін, төзім бітіп барады,
Жетесізге айтуға сөзім бітіп барады.
Сұлулыққа лап етер сезім бітіп барады,
Ойнап күлер бал дәурен кезім бітіп барады.
Жүрегінде шалдардың ғалам кетіп барады,
Мойнымда, ескі дос, жалаң кетіп барады.
Осылай да осылай дәурен өтіп барады,
Қадекеңдей асылым – әулием өтіп барады.
Ойлап тұрсаң жаныңнан бәрі кетіп қалады.
Сондықтан да көңілім қаралы ғой қаралы.
Ұғар менің мұңымды елді ойлаған саналы,
Қайран менің жүрегім жаралы ғой, жаралы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қырғи-қабақ жүргенменен көп мейлі

  • 0
  • 0

Қырғи-қабақ жүргенменен көп мейлі,
Төбелесте жүрегіңнен теппейді.
Сөз ұқпаса жұдырықпен перетін,
Бала кезім көкейімнен кетпейді.

Толық

Алғаш рет

  • 0
  • 0

Алғаш рет қараған сәт ұрлана,
Қолын бұлғап қоштасқанда қыз бала.
Самал ескен әдемі бір көктемде,
Көз тастаған сыртынан ол өткенде.

Толық

Өзiң жайлы ойлаймын бүгiнде мен

  • 0
  • 0

Өзiң жайлы ойлаймын бүгiнде мен,
Жабықсам да өмiрден, түңiлмегем.
Бар өмiрiм тұрады сағыныштан,
Ғашық жандар жоқ шығар сүрiнбеген.

Толық

Қарап көріңіз