Өлең, жыр, ақындар

Ана арудың бойында балам кетіп барады

  • 20.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1141
Ана арудың бойында балам кетіп барады,
Жанарында әкемнің заман кетіп барады.
Алысуға дұшпанмен күннен күнге, бауырым,
Шамам кетіп барады.
Толқын, толқын, толқын боп қазақ өтіп барады,
Қазағымды қорлаған мазақ өтіп барады.
Жұмақ емес даламды тозақ етіп барады.
Өлгеніңде көзіңе құмы тұрып қалады.
Дәстүрім мен салттарым ұмытылып барады,
Күннен күнге қайтейін, төзім бітіп барады,
Жетесізге айтуға сөзім бітіп барады.
Сұлулыққа лап етер сезім бітіп барады,
Ойнап күлер бал дәурен кезім бітіп барады.
Жүрегінде шалдардың ғалам кетіп барады,
Мойнымда, ескі дос, жалаң кетіп барады.
Осылай да осылай дәурен өтіп барады,
Қадекеңдей асылым – әулием өтіп барады.
Ойлап тұрсаң жаныңнан бәрі кетіп қалады.
Сондықтан да көңілім қаралы ғой қаралы.
Ұғар менің мұңымды елді ойлаған саналы,
Қайран менің жүрегім жаралы ғой, жаралы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ару қалам Астанам

  • 0
  • 0

Күндiк жерден көрiнген,
Айналайын елiмнен,
Ата-баба кезеңдерi-ай.
Алқасындай Арқаның,

Толық

Суретші

  • 0
  • 0

Суретші Әбілқасым, Қасым, Қасым,
Көп жаман өсек айтып басынбасын.
Арындап шабатұғын жасыңдасың,
Қиналған сәтерімде қасымдасың.

Толық

Сол жылы жазда қырғызға бірге барғанбыз

  • 0
  • 0

Сол жылы жазда қырғызға бірге барғанбыз,
Суынан ләззат, жерінен қуат алғанбыз.
Үзеңгілесім, көңілді біздің толқытты,
Шолпан ата мен Ыстық көл жақта қалған қыз.

Толық

Қарап көріңіз