Өлең, жыр, ақындар

Күй

  • 18.01.2022
  • 0
  • 0
  • 674
Өлім күйі тәтті күй,
Елтиді жаным сол күйге...
Мағжан ЖҰМАБАЙ

Боз мұнар үстінде бусанып билеген,
Бозамық ай, сен де талыққан шығарсың?
Тәкаппар жондарды қамырдай илеген,
Баспалап жетті үнсіз жезтырнақ шұбар түн.
Сонау бір жылдары сары ауыз кезімде,
Шұбар түн мені де дәл солай илейтін.
Өзінің ең ұлы тегінен безінген –
Оны ағам: Әзірейіл тартқан бір күй – дейтін.
Сол күйге елітіп көз ілем,
Сол күйге елітіп оянам.
Алдымда Сираттың көпірін сезінем,
Жендеттер тырнағын
Жапырақ нілімен бояған.
Ол кезде сескенбей алар ем,
Опасыз жылдардың оң қолын.
Көсілте көз алдап бұл шексіз даламен,
Шетіне адасып кетіппін енді оның.
Бұл сапар тым ұзақ, тым жақын,
Һәм бұл жырдай тым ескі.
Ол күйді сағына аңсайтын мұңлы ақын,
Белгісіз қабірін қаулаған гүл өсті.
Іңірде қаралтым бояулап әлемді,
Жадымда жаңғырып сол әуен келді үйге.
...Күркемде көп ойдан көз жазып ал енді,
Менде үнсіз елітіп отырмын сол күйге...

16. 03. 2010 ж



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тамұқ симфониясы

  • 0
  • 0

Мәйегі бусанып маусымдай аһ ұрған,
Жарымның сағыныш хатындай шақырған.
Жусанды соқпақтар!
Жотада көсілген,

Толық

Александрия маягы

  • 0
  • 0

Шетсіз-шексіз мұхиттан аттап өтіп аласа,
Босағама келді үнсіз қартаң жүзді қараша.
Қабағында қорқыныш, әлде уайым,
Әлде мұң,

Толық

Құмдағы шайыр моласына қашалған жыр

  • 0
  • 0

Күн астында арқандаулы есектей,
Көмпіс ғасыр мүжілуде судағы мұз кесектей.
Сайф Сарай жырындағы сол дана түн, қара түн,
Тамұқтың ең түбіндегі шоққа малып қанатын.

Толық

Қарап көріңіз