Өлең, жыр, ақындар

Күреңбел

  • 20.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1839
Есiмде
Күреңбел қырлары,
Беймаза жылдарым зырлады.
Ол кезде бозбала ақын едiм,
Бiр сен деп төгiлген жырлары.
Есiмде
сүйдiң сен асылым,
Мен-дағы армансыз тасыдым.
Тағдырдың бейопа сыйы барын,
Нелiктен бiлмедiк ғашығым.
Есiмде
Күреңбел кештерi,
Таулардан самалдың ескенi.
Соңғы рет өзiңмен қоштасарда,
Бұлттардың күркiреп көшкенi.
Есiмде
Күреңбел көктемi,
Аңсатып құстардың жеткенi.
Қайтейiн қинайды жүрегiмдi,
Өмiрдiң өзiңсiз өткенi.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ташкентпен қоштасу

  • 0
  • 0

Ташкенге қарап жылағым келдi ардақтым,
Әлденелердi өзiңнен қайта сұрағым келдi
ардақтым.
Көңiл шiркiнiң толқыды-ай сол түн,

Толық

Таң атады, күн батады

  • 0
  • 0

Таң атады, күн батады,
Қара жерде айналар.
Қатал тағдыр тiл қатады,
Көкiректi қайғы алар.

Толық

Ол көктем оралмайды

  • 0
  • 0

Кеудемде сан арман,
Оятты-ау көз iлсем.
Үзiлген жанардан,
Сағыныш едiң сен.

Толық

Қарап көріңіз