Өлең, жыр, ақындар

Күреңбел

  • 20.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1969
Есiмде
Күреңбел қырлары,
Беймаза жылдарым зырлады.
Ол кезде бозбала ақын едiм,
Бiр сен деп төгiлген жырлары.
Есiмде
сүйдiң сен асылым,
Мен-дағы армансыз тасыдым.
Тағдырдың бейопа сыйы барын,
Нелiктен бiлмедiк ғашығым.
Есiмде
Күреңбел кештерi,
Таулардан самалдың ескенi.
Соңғы рет өзiңмен қоштасарда,
Бұлттардың күркiреп көшкенi.
Есiмде
Күреңбел көктемi,
Аңсатып құстардың жеткенi.
Қайтейiн қинайды жүрегiмдi,
Өмiрдiң өзiңсiз өткенi.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тұлпар

  • 0
  • 0

Жер тарпып тұрды түсiмде тектi жануар,
Туған топырақ көрпемiз түбi жамылар.
Келiнтөбе мен Қарашық жақта кешкi үйде,
Екi қыз, бәлкiм,

Толық

Үлгермедім

  • 0
  • 0

Айналғанмен жырыма гүлдер менің,
Мінезімді өзгертті-ау күндер менің.
Тау қопарам деп едім жас кезімде,
Жылдар өтті, мен бірақ үлгермедім.

Толық

Сыйлады тағдыр ақындық ғұмыр

  • 0
  • 0

Сыйлады тағдыр ақындық ғұмыр,
Жанымды мәңгi қинады.
Арадағы бұл жақындықты бiл,
Маңдайға бақыт сыймады.

Толық

Қарап көріңіз