Өлең, жыр, ақындар

Күреңбел

  • 20.09.2020
  • 0
  • 0
  • 1815
Есiмде
Күреңбел қырлары,
Беймаза жылдарым зырлады.
Ол кезде бозбала ақын едiм,
Бiр сен деп төгiлген жырлары.
Есiмде
сүйдiң сен асылым,
Мен-дағы армансыз тасыдым.
Тағдырдың бейопа сыйы барын,
Нелiктен бiлмедiк ғашығым.
Есiмде
Күреңбел кештерi,
Таулардан самалдың ескенi.
Соңғы рет өзiңмен қоштасарда,
Бұлттардың күркiреп көшкенi.
Есiмде
Күреңбел көктемi,
Аңсатып құстардың жеткенi.
Қайтейiн қинайды жүрегiмдi,
Өмiрдiң өзiңсiз өткенi.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алашорда аманаты

  • 0
  • 0

Дала бұл қара жолы ширатылған,
Қаласы, моласы да қиратылған.
Зарығып жел өксиді, опырылған,
Қарқылдап топ қарға ұшты зиратыңнан.

Толық

Бейіт басында

  • 0
  • 0

Маңдайыма сезбеппiн сыймасын-ай,
Сөз қадiрiн сезiнген,
сыйласым-ай.
Қоңыр кеште мен сенi есiме алдым,

Толық

Сиқырлы еді-ау жаңбырлы көктем

  • 0
  • 0

Сиқырлы еді-ау жаңбырлы көктем,
Мәңгілік арбап мені ертіп кеткен.
Тірлік пен өлең соңыңда жүріп,
Сендерді қалай ұмытып кеткем.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар