Шулаған ауыл
- 0
- 0
Шулаған ауыл,
шыққанда жырым алғашқы,
Мазақ қып бәрi қызарып кеткен Қарғашты.
Отызға толдым,
Жаздың бір әсем кешінде
Жаздың бір әсем кешінде,Сарыағаш бағы есімде.
Дірілдеп аппақ саусағың,
Келе алмай тұрдың шешімге.
Хабарласпадың, арайлым,
Почтаға күнде караймын.
Елігім едің сен менің,
Еркесі едің Бабайдың*.
Жылуыменен хаттардың
Алматы жаққа аттандым.
Қинады мені, қинады,
Жанарындағы жатқан мұң.
Жырменен жолдар астасып,
Вагондар, сырлас досқа асық.
Тамбурда кеттім егіліп,
Түркістан қалды қоштасып...
Пікірлер (3)
Пікір қалдырыңыз
Мына дүние көктем сайын көктейді
- 0
- 0
Мына дүние көктем сайын көктейді,
Тағдыр адам мүмкіндігін шектейді.
Сені сүйіп өту үшін жалғаннан,
Жалғыз рет сүрген өмір жетпейді.
Индира
Ақын мырзамыз өлеңдеріңіз керемет.беріліп оқып отырып,кешкі астың тұзын көп салып қойыппын.
нургуль
олендери жаксы, бир сухатында бергенде, айтылган соз, мен катты ойландырды
Анар Рахымжанова
Жақсы өлең, ұнады.