Өлең, жыр, ақындар

Қарашаған басында

  • 22.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1210
Қарашаған басында
Жолықты бір шал маған.
Ол туғалы осында
Қырық жыл балық аулаған.
Көк дауылдан жалықпай,
Әлі де ауын салмақшы.
Арғы атасы Балықбай,
Бергі атасы Қармақшы.
Бар мінезін теңіздің
Көкейіне орнатқан.
Қазағы емес ол түздің
Құба дәнде мал баққан.
Оның малы - май балық
Жатқа білер өрісін.
Қайсы балық қай уақыт
Аударады қонысын.
Аз-ақ айтар сөзі де,
Көрсе-дағы талайды.
Кеп сөйлесең, өзіңе
Таңырқанып қарайды.
Көздері өткір ал бірақ,
Бір қараған кезде шын,
Кеудеңе бір бал бұлақ
Құйылғандай сезесің.
Күнде айқасып. Күреспен
Өткізген соң мезгілді,
Күн есебін білместен,
Аттандырып тез жылды.
Жүргеннен бе, не ғажап,
Не сиқыры бар мұның?!
Шаштарында болмайды ақ
Бұл араның шалының.
Кетер ме естен сол мекен,
Сол өзгеше бір туыс.
Жұмысшы тап сонда екен
Қазақтағы бір тұңғыш.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сарбай

  • 0
  • 0

Арасы қырық шақырым,
Алыста Тобыл тулайтын.
Арбамен жүріп ақырын
Жолаушы кеште құлайтын.

Толық

Сәлем саған, Сырдың елі

  • 0
  • 0

Аяулым, амансың ба, Сырдың елі!
Ақжамбы, асыл маржан жырдың елі!
Сен шықтың қарсы алдымнан таң боп атып,
Көңілім де саған құмар бұлбұл еді!

Толық

Алтын бесік — туған жер

  • 0
  • 0

Амансың ба, Аманның қарағайы,
Амансың ба, ақ терек, бала қайың?
Амансың ба, Жеті көл — жеті бота,
Тостағандай көзіңнен айналайын!

Толық

Қарап көріңіз