Өлең, жыр, ақындар

Қарашаған басында

  • 22.05.2019
  • 0
  • 0
  • 1188
Қарашаған басында
Жолықты бір шал маған.
Ол туғалы осында
Қырық жыл балық аулаған.
Көк дауылдан жалықпай,
Әлі де ауын салмақшы.
Арғы атасы Балықбай,
Бергі атасы Қармақшы.
Бар мінезін теңіздің
Көкейіне орнатқан.
Қазағы емес ол түздің
Құба дәнде мал баққан.
Оның малы - май балық
Жатқа білер өрісін.
Қайсы балық қай уақыт
Аударады қонысын.
Аз-ақ айтар сөзі де,
Көрсе-дағы талайды.
Кеп сөйлесең, өзіңе
Таңырқанып қарайды.
Көздері өткір ал бірақ,
Бір қараған кезде шын,
Кеудеңе бір бал бұлақ
Құйылғандай сезесің.
Күнде айқасып. Күреспен
Өткізген соң мезгілді,
Күн есебін білместен,
Аттандырып тез жылды.
Жүргеннен бе, не ғажап,
Не сиқыры бар мұның?!
Шаштарында болмайды ақ
Бұл араның шалының.
Кетер ме естен сол мекен,
Сол өзгеше бір туыс.
Жұмысшы тап сонда екен
Қазақтағы бір тұңғыш.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аттанарда

  • 1
  • 0

— Сен екі жол, мен екі жол
Жазушы едік өлеңді.
Жүрегіміз бір деуші едік
Қоштасайық кел енді, -

Толық

Үйренсең де, ұқсама!

  • 0
  • 0

Құрдастай ойнап онымен,
Інідей жүрдім именіп.
Жаралы сол қолымен
Жіберсе жақтан бір періп.

Толық

Ұмытпан Сары жайлау

  • 0
  • 0

Ұмытпан Сары жайлау, салқын кештер,
Аспанда ала бұлттар - алтын көштер,
Сендер де серілікті сағынғанда
Аунаған бауырында ақынды ескер.

Толық

Қарап көріңіз