Өлең, жыр, ақындар

Ахаң туралы ой

  • 16.09.2021
  • 0
  • 0
  • 890
Жаралып асыл Торғай топырағынан
Қазаққа болып кеткен ортақ ұлан.
Ұлдар көп, ең бастығы Байтұрсынұлы –
Ахаң – деп, өз ағам деп ел таныған.

Ол өткен ауыр жолдар, асыл жолдар,
Болашақ асылдардың басын жалғар.
Ілінген мәдениет сарайында –
«А» деген әліппенің басында ол бар.

Әуелден бас болуға жаратылған.
Жарқырап жарық жұлдыз дара туған.
Әр сөзі Пайғамбардың тасбиығы –
Әр тасы дұғаменен таратылған.

Қасқиған қазағыңның кең маңдай –
Далаңның жеткізбейтін жер шалғайы.
Көз тіккен көлеміне көк аспанның –
Түнекті түріп түс кен найзағайы.

Данасы қазақ түгіл ер түріктің,
Тарихы жеті ғасыр, жеті жұрттың.
Миына керуендей түнеп қалған,
Шыңына шыға алмаған ентігіп күн.

Алламен аты қатар Ахаң еді, –
Бүгін де алғысымен атар елі, –
Атыңнан мен де айналдым, қайран атам, –
Әрқашан тастамасын батаң мені.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Маяковскийдің үйінде

  • 0
  • 0

Осынау бір көне үйге
Өлеңімді көтеріп,
Ақыл алып, мен ылғи
Жүрген жандай көп келіп.

Толық

Көкшетау естеліктерінен

  • 0
  • 0

Қол сілтеп қол тигізбес көп сылтауға,
Ем іздеп жан-тәндегі дерт сырқауға,
Қашаннан ақын жүрек аяушысы
Мен кеттім, кеттім содан Көкшетауға.

Толық

Қосбасар

  • 0
  • 0

Тартшы, дос, «Қосбасарға» қолыңды ойнат,
Секірсін шіркін саусақ перне бойлап.
Көз жұмып, көрейін бір көңілімнен
Жас күнді өтіп кеткен желдей ойнап.

Толық

Қарап көріңіз