Гүл
- 1
- 5
Кітаптың арасында ұмыт қалған
Иіссіз кепкен гүлді көзім шалған.
Тоқталып біразырақ сонда мені
Мінеки қиялдарым ойыма алған:
Һүнердың афзалдығын еттім зікір,
Мұхтәрәм оқушылар, жібер пікір.
Ғылыммен хасыл болған нәрселерді
Жазайын баян етіп, тыңдап отыр.
Көке аға, осы күнде мен жаспын ғой,
Жай-күйіңді біле алмай адастым ғой.
Көп жылдар мешеу қалған халық үшін,
Алаш деп, бәлшебек деп таластым ғой.
Айзере
Маган унады