Өлең, жыр, ақындар

Дала. Түн

  • 18.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1569
Алған шақта ұлы қыр жаңа тыным,
Аңсап жеттім алыстан дала түнін.
Шарбы бұлттың етегін шалды шапақ,
Шалғысындай ұлардың қанатының.
Дала — бесік әлдилеп тербеп мені,
Бір кенелтті бақытқа ержеткелі.
Шегіртке мен шілделік шыр-шырына
Мәз боламын сәбидей жөргектегі.
Айықтырып көп ойдан жынды қылған,
Жұмақ лебі еседі түнгі қырдан.
Самал демді маң қиян тыныстайды,
Құлындардың үніне құлдық ұрған.
Мұндай сәттен тірлік те, ой - садаға,
Түнге басын сүйейді майса дала.
Мұхит - көкте — Аулаған жұлдыз - шабақ,
Баяу қанат қағады ай - шағала.
Сезім сеуіп ай жанға небір нәзік,
Жұлдыздан нұр тамсаймын — көңілге азық.
Жетелейді қиялды қай-қайдағы,
Қызды ауылдың отындай Темірқазық...
Жазғы қырдың тыңдаймын күйін балдай,
Жер құнарын жұтады миым қанбай.
Бұл жұмақты қалдырып, тозаққа ертең
Кету деген еркіңмен...
Қиын қандай!..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Майдангерлермен кездесу сәтінен

  • 0
  • 0

Жеңбесе де сендерді қанша сынақ,
Жағылса да сендерге барша шырақ;
Әлі шошып оянып жүрсіңдер ме,
Көздеріңнен от пенен қан шашырап?!

Толық

Ауылдағы досқа хат

  • 0
  • 1

...Армысың, досым!
Біздей-ақ болсын,
Достыққа біреу сиынса!
Алдағы жазда жетемін елге,

Толық

Заман

  • 0
  • 0

"Пайда - күн — ем, дүние — қоң, ыз етсең,
Есті жумай, есек артын күзетсең". —
дейсің, Заман, менің сара жолымды
Қисық тезбен кеткің келіп түзеп сен.

Толық

Қарап көріңіз