Өлең, жыр, ақындар

Домбырам сынған

  • 02.01.2021
  • 0
  • 0
  • 437
Сырласым едің, сен, кешір мені,
Сен, кешір мені, сыңарым.
Сынық көңілім пернесіндегі
Сыңсу-сыңқыл боп тынамын.
Аспанның бұйра бұлтының қалың
бұйраттарынан әрі аунап,
Мен шерткен күйдің сылқым ырғағын
Ай жаққа әкеткен жел айдап.
Ай жаққа ауған бар күйім менің
Лебімен түнгі үкінің.
Әйбат түндердің әлдиін керім
Бұзбайды зілді зікірім.
Бар күйім менің Ай жаққа ауған
Үкінің мұңлы лебімен.
Кеудемді әркез сайратқан арман
Бірге жөнеген сенімен.
Бірге болмайды менімен мүлде
Күй де, мұң да енді тым жырақ.
Мешінге айналам меңіреу күйде,
Меңіреу күйде тұнжырап.
Тынамын солай тұнжырап мәңгі,
Өкпемде өшіп бұла дем.
Тек Айлы түнде мұңлы бақтарды
Жүреді кезіп бір әуен.
Сен, кешір мені...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Күн мен түн

  • 0
  • 0

Дүниенің бір шетінде сен жүрсің,
Дүниенің бір шетінде мен жүрмін.
Мені көріп сүйсінердей ел бір күн,
Сені көріп күрсінердей тең құрбың.

Толық

Кісікиік

  • 0
  • 0

Бала күнді еске аламын жиі мен,
Сол кезден-ақ мұңлы кісікиік ем.
Күн астында күреңітіп жүретім,
Кеудемдегі кәрі қобыз күйімен.

Толық

Көктемді сағыну

  • 0
  • 0

«Көктем, мен сені сүймейтін болдым...»
Бағдат Мүбәрәкұлы.
Арылғалы қанша жыл бір әдеттен –
Сезім суып кеткен-ді сірә, көптен.

Толық

Қарап көріңіз