Өлең, жыр, ақындар

Домбырам сынған

  • 02.01.2021
  • 0
  • 0
  • 602
Сырласым едің, сен, кешір мені,
Сен, кешір мені, сыңарым.
Сынық көңілім пернесіндегі
Сыңсу-сыңқыл боп тынамын.
Аспанның бұйра бұлтының қалың
бұйраттарынан әрі аунап,
Мен шерткен күйдің сылқым ырғағын
Ай жаққа әкеткен жел айдап.
Ай жаққа ауған бар күйім менің
Лебімен түнгі үкінің.
Әйбат түндердің әлдиін керім
Бұзбайды зілді зікірім.
Бар күйім менің Ай жаққа ауған
Үкінің мұңлы лебімен.
Кеудемді әркез сайратқан арман
Бірге жөнеген сенімен.
Бірге болмайды менімен мүлде
Күй де, мұң да енді тым жырақ.
Мешінге айналам меңіреу күйде,
Меңіреу күйде тұнжырап.
Тынамын солай тұнжырап мәңгі,
Өкпемде өшіп бұла дем.
Тек Айлы түнде мұңлы бақтарды
Жүреді кезіп бір әуен.
Сен, кешір мені...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тау суреті

  • 0
  • 0

Қызылқұмар құс-көңілі жасып құр,
Қыран тауды томаға бұлт басып тұр.
Анда-санда саңқ етеді шамданып,
Қырау қатқан ақ иығын қомданып.

Толық

Өрт

  • 0
  • 0

Жел жоғалды аспанға, дала тыныш.
Жадау тартты жабырқау жаратылыс.
Момын қырлар күйдірсе күнге арқасын,
салқын ауа сағалап шың-жартасын,

Толық

Өмір - ертегі

  • 0
  • 0

Ағараңдап елес кезді Ай астын,
Ақсораңнан құлады алып көлеңке.
Ақ қайыңға асылады жел ерке,
Елжіреп тұр, елбіреп тұр иен өлке.

Толық

Қарап көріңіз