Өлең, жыр, ақындар

Сағыныш

  • 02.01.2021
  • 0
  • 0
  • 1383
Азығымдай қуат алған
Көңіл күйім — сағыныш,
Оралмасам қайтып саған,
Таппай қойдым бip тыныш.
Рас, сенің тұрмайтынын
Тықыршытпай көңілді,
Алдыма әкеп толғайтының
Үйдегі алыс өмipдi.
Көп әңгіме айтқызасың,
Көз тіктіріп жалынға,
Бүлкілдеткен ақ сорпасын
Котелоктың жанында.
Аптасына бip-aқ көрген
Тылына кеп қосынның,
Ұйқысын да бөлесің сен
Кeйбip уақыт досымның.
Түсімде неше алуан
Тамашаны көрсетіп,
Оянғанда тізіп арман,
Атыласың гүрс етіп.
Көңіл күйім — сағынышым,
Сөйтсе дағы қымбатсың,
Кейде үйдегі сәбиімсің,
Кейде өлген комбатсың.
Жортпас еді-ау жігіт мұндай,
Қанды қиын белді аса,
Отаны мен ошағындай
Сағынары болмаса!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сенің өзенің

  • 0
  • 0

«Аупарткомның секретары бірінші» –
Кабинет бұл;
Кең дүние бір іші.
Сәнге қойған артық жиһаз мұнда жоқ,

Толық

Жабырқау

  • 0
  • 0

Сұлулықты осылай
Отырар ек мадақтап.
Өз парызын, досым-ай,
Жүрсе жарқын о да ақтап.

Толық

Жас достардың қаласы

  • 0
  • 0

Нүрек — қала, ici қауырт, жөппелдем...
Нүрек— қала, былтыр ғана жұрт келген,
Көшелердің көп үйлері — палатка,
Көкшіл вагон доңғалаққа жүктелген.

Толық

Қарап көріңіз