Өлең, жыр, ақындар

Сағыныш

  • 02.01.2021
  • 0
  • 0
  • 1501
Азығымдай қуат алған
Көңіл күйім — сағыныш,
Оралмасам қайтып саған,
Таппай қойдым бip тыныш.
Рас, сенің тұрмайтынын
Тықыршытпай көңілді,
Алдыма әкеп толғайтының
Үйдегі алыс өмipдi.
Көп әңгіме айтқызасың,
Көз тіктіріп жалынға,
Бүлкілдеткен ақ сорпасын
Котелоктың жанында.
Аптасына бip-aқ көрген
Тылына кеп қосынның,
Ұйқысын да бөлесің сен
Кeйбip уақыт досымның.
Түсімде неше алуан
Тамашаны көрсетіп,
Оянғанда тізіп арман,
Атыласың гүрс етіп.
Көңіл күйім — сағынышым,
Сөйтсе дағы қымбатсың,
Кейде үйдегі сәбиімсің,
Кейде өлген комбатсың.
Жортпас еді-ау жігіт мұндай,
Қанды қиын белді аса,
Отаны мен ошағындай
Сағынары болмаса!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Екшелген ереже

  • 0
  • 0

Сексен, сенің тойыңмен де білістім.
Бұл да өзінше біткен жepi бір істің.
Деуші ем ылғи ереженің ежелгі
Қай жеріне дұрыс емес, бұрыспын?

Толық

Көңіл ашар

  • 0
  • 0

Ей, ағайын!
Қанат өлді – өлмедім.
Өлмеген соң не сұмдығын көрмедім?!
Өлмеген соң деп те қалдым: «— Апырау,

Толық

Ғарифоллаға

  • 0
  • 0

Қайран аға, еркелігім жарасқан,
Әзіл айтсам, әдеп сөзден әрі аспан:
Білеміз ғой, өзің жайлы тынбастан
Бұл күндерде не деп жатыр жер, аспан.

Толық

Қарап көріңіз