Өлең, жыр, ақындар

Кілем

  • 03.01.2021
  • 0
  • 0
  • 1189
Ақжамал Омаровадан

Кемпірқосақ нұр шашып кең бөлмемде,
Жас қанатын жайыпты жасыл бақша.
Орылмаған көк шалғын — көк өлең де.
Орнап қапты пышақтай, жас қияқта. 
Паркет толы өсіпті алуан гүл!
Алуан гүл!
Япыр-ау, бұл не сыр, бұл!
Терезеден сығалап,
Қалтырап дір,
Қызыл шұнақ далада қарлы аяз тұр.
Ызасына аяздың жүдеусіреп,
Көктемді үйге келтіріп берген ірең —
Төрімдегі екен ғой жібек кілем,
Бірде жасыл құбылып, бірде күрең.
Әуе айналып түскендей шақта аптап,
Кілем жайып, жайғасып, орын баптап,
Отырысқан үлкендер шай сораптап...
Кілемшілер еңбегін сөйлер мақтап.
Сондай сәтте жан-жақтан есіп самал,
Қоштағандай кеңесті бұлбұл сайрап,
Маужырап, жан тынығып, рақат табар,
Жібек желмен тыныстап барша аймақ.
Даңқы асқан кілемші құрбыларым,
Мен де сүйіп сендерді, жырға қостым.
Өнері тасып жас жандар, жаны жалын,
Еңбегінің жемісі гүлдей өссін.
Шығара бер, достарым, кілемге орап
Өлкеміздің өрнектеп өзен-көлін!
Шешек атқан секілді жасыл алап,
Елестетсін кең-байтақ Түрікмен жерін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өлең жазсаң

  • 0
  • 0

Өлең жазсаң айтатының –
Адамдық пен адалдық,
Ар-ұят тым көн болса да,
Бір қозғалып қаларлық.

Толық

Қайран ағам

  • 0
  • 0

Тұңғыш іңгә үнім тарап,
Сызға арқам тиген үйім.
Лаулап жалын жанды жалап,
Өртегендей мынау күйің.

Толық

Айтыстың, аянбадың

  • 0
  • 0

Айтыстың, аянбадың,
Айтшы не өндіре алдың?
Жамандап жаныңды салдың,
Кімді оған сендіре алдың?

Толық

Қарап көріңіз