Өлең, жыр, ақындар

Өзі ғана біледі

  • 03.01.2021
  • 0
  • 0
  • 670
Қақпа алдында, жасыл терек түбінде,
Жан тербеген толқу бар бір түрінде.
Қос жанары кезіп Талғар шыңдарын,
Отыр сұлу жаздың айлы түнінде.
Жас қиялы мегзеп оған алысты,
Ой тізбегі толқындайын жарысты.
Алабұртып жүйрік көңіл жосылып
Ә дегенше арманымен табысты.
Нұрлы жүзі албырайды сәт сайын,
Жасырса да жария етіп жас жайын.
Енді бір сәт өтті жылжып, дөңгелеп,
Көз алдынан гүлді бақша, ақ қайың...
Неге сонша соғып қатты жүрегі,
Лүпілдеді нені қалап, тіледі,
Неге толқып, алабұртты көңілі,
Оны сұлу өзі ғана біледі. 



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Борыштымын, Сыр саған

  • 0
  • 0

Тұңғиық түн.
Ай қарап
Үңіледі төбемнен.
Сыр жағалап келемін,

Толық

Тұтқын зары

  • 0
  • 0

Тұншықтырған тамұқ өңір...
Үф деген жел де жоқ,
Мұнда құстар ұша алмайды аспандап.
Жат өлкеге қарғыс атып, сор кезген.

Толық

О, бауырым, көпке жаққан кісі тап

  • 0
  • 0

О, бауырым, көпке жаққан кісі тап,
Парасаты, қылығы мен ісі ұнап,
Алла сірә жаратады-ау міншілді
Мына өмір қалмасын деп қысырап.

Толық

Қарап көріңіз