Өлең, жыр, ақындар

Өзі ғана біледі

  • 03.01.2021
  • 0
  • 0
  • 392
Қақпа алдында, жасыл терек түбінде,
Жан тербеген толқу бар бір түрінде.
Қос жанары кезіп Талғар шыңдарын,
Отыр сұлу жаздың айлы түнінде.
Жас қиялы мегзеп оған алысты,
Ой тізбегі толқындайын жарысты.
Алабұртып жүйрік көңіл жосылып
Ә дегенше арманымен табысты.
Нұрлы жүзі албырайды сәт сайын,
Жасырса да жария етіп жас жайын.
Енді бір сәт өтті жылжып, дөңгелеп,
Көз алдынан гүлді бақша, ақ қайың...
Неге сонша соғып қатты жүрегі,
Лүпілдеді нені қалап, тіледі,
Неге толқып, алабұртты көңілі,
Оны сұлу өзі ғана біледі. 



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Алдаспаным

  • 0
  • 0

Алғанмен орын адам санатынан,
Жандар көп күн батырып, тан атырған.
Есті бар, сесті де бар оқ бойы озық
Елге еткен еңбегімен дара тұрған.

Толық

Сарыарқа Сәкен ескен сайран дала

  • 0
  • 0

Сарыарқа – Сәкен ескен сайран дала,
Осы де жас жүзіндей жайраң дала.
Асыр сап, балалармен асық ойнап,
Асау тай жарыстырған қайран аға.

Толық

Бастау

  • 0
  • 0

Ана алдында асқар тау да аласа, —
Дөп айтылған сөз-ау барлап қараса.
Ақылынан бастау алып ананың
Отбасы орнап, жер бетіне тараса.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар