Өлең, жыр, ақындар

Өзі ғана біледі

  • 03.01.2021
  • 0
  • 0
  • 623
Қақпа алдында, жасыл терек түбінде,
Жан тербеген толқу бар бір түрінде.
Қос жанары кезіп Талғар шыңдарын,
Отыр сұлу жаздың айлы түнінде.
Жас қиялы мегзеп оған алысты,
Ой тізбегі толқындайын жарысты.
Алабұртып жүйрік көңіл жосылып
Ә дегенше арманымен табысты.
Нұрлы жүзі албырайды сәт сайын,
Жасырса да жария етіп жас жайын.
Енді бір сәт өтті жылжып, дөңгелеп,
Көз алдынан гүлді бақша, ақ қайың...
Неге сонша соғып қатты жүрегі,
Лүпілдеді нені қалап, тіледі,
Неге толқып, алабұртты көңілі,
Оны сұлу өзі ғана біледі. 



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шабыт

  • 0
  • 0

Кешке дейін қағаздың ортасында көміліп
Отырамын ілгері жетелейді көп үміт.
Кейде сараң, самарқау ой кібіртік, ал кейде
Сел астында қаламын қылт-сылт қана көрініп.

Толық

Жылы қабақ

  • 0
  • 0

Арасан-Капалда демалып жатқанда
Шәймерден деген ақсақал бастап, бір
топ майдангер, еңбек ардагерлері ауырып
қалғаныңды естіп, көңіліңді сұрай келіпті.

Толық

Адамдық қасиетіңнің мән-болмысы

  • 0
  • 0

Адамдық қасиетіңнің мән-болмысы
Ой мен сөз бойындағы пәрмендісі.
Ой түбі ақыл болса, сөз арқылы
Көрінер ол ойыңның ең мәндісі.

Толық

Қарап көріңіз