Өлең, жыр, ақындар

Өзі ғана біледі

  • 03.01.2021
  • 0
  • 0
  • 653
Қақпа алдында, жасыл терек түбінде,
Жан тербеген толқу бар бір түрінде.
Қос жанары кезіп Талғар шыңдарын,
Отыр сұлу жаздың айлы түнінде.
Жас қиялы мегзеп оған алысты,
Ой тізбегі толқындайын жарысты.
Алабұртып жүйрік көңіл жосылып
Ә дегенше арманымен табысты.
Нұрлы жүзі албырайды сәт сайын,
Жасырса да жария етіп жас жайын.
Енді бір сәт өтті жылжып, дөңгелеп,
Көз алдынан гүлді бақша, ақ қайың...
Неге сонша соғып қатты жүрегі,
Лүпілдеді нені қалап, тіледі,
Неге толқып, алабұртты көңілі,
Оны сұлу өзі ғана біледі. 



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Пәнда бар ма мұңы болмас көңілде

  • 0
  • 0

Пәнда бар ма мұңы болмас көңілде,
Айналаң мұң, жан мұқалмас темір ме!
Жас қартайып, жаңа келіп, ескі өліп,
Күні ауыспас көлеңкеге өмір ме!

Толық

Алау сезім

  • 0
  • 0

Алау сезім қанатында
Көңіл көпті қиялдайды.
Қонбайынша құзар шыңға
Арманнан бой тыя алмайды.

Толық

Жеңгеме

  • 0
  • 0

Үмітің үзіліп,
Сен сорлап қалғанда
Қол созымда тұрған
Жете алмай арманға

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер