Өлең, жыр, ақындар

Өзі ғана біледі

  • 03.01.2021
  • 0
  • 0
  • 515
Қақпа алдында, жасыл терек түбінде,
Жан тербеген толқу бар бір түрінде.
Қос жанары кезіп Талғар шыңдарын,
Отыр сұлу жаздың айлы түнінде.
Жас қиялы мегзеп оған алысты,
Ой тізбегі толқындайын жарысты.
Алабұртып жүйрік көңіл жосылып
Ә дегенше арманымен табысты.
Нұрлы жүзі албырайды сәт сайын,
Жасырса да жария етіп жас жайын.
Енді бір сәт өтті жылжып, дөңгелеп,
Көз алдынан гүлді бақша, ақ қайың...
Неге сонша соғып қатты жүрегі,
Лүпілдеді нені қалап, тіледі,
Неге толқып, алабұртты көңілі,
Оны сұлу өзі ғана біледі. 



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүзім шоғы

  • 0
  • 0

Алтын ұям — Ашхабадта
Күн көзінен нұр алып,
Мәуелеген жасыл бағым
Өсті бойлап, бұралып.

Толық

Алау сезім

  • 0
  • 0

Алау сезім қанатында
Көңіл көпті қиялдайды.
Қонбайынша құзар шыңға
Арманнан бой тыя алмайды.

Толық

Жайлау таңы

  • 0
  • 0

Арайлап баяу ағарып атқан,
Самалы таңның еседі жайлы.
Малынып нұрға көк торғын аспан,
Үлбіреп ақ бұлт бүркейді айды.

Толық

Қарап көріңіз