Өлең, жыр, ақындар

Өзі ғана біледі

  • 03.01.2021
  • 0
  • 0
  • 559
Қақпа алдында, жасыл терек түбінде,
Жан тербеген толқу бар бір түрінде.
Қос жанары кезіп Талғар шыңдарын,
Отыр сұлу жаздың айлы түнінде.
Жас қиялы мегзеп оған алысты,
Ой тізбегі толқындайын жарысты.
Алабұртып жүйрік көңіл жосылып
Ә дегенше арманымен табысты.
Нұрлы жүзі албырайды сәт сайын,
Жасырса да жария етіп жас жайын.
Енді бір сәт өтті жылжып, дөңгелеп,
Көз алдынан гүлді бақша, ақ қайың...
Неге сонша соғып қатты жүрегі,
Лүпілдеді нені қалап, тіледі,
Неге толқып, алабұртты көңілі,
Оны сұлу өзі ғана біледі. 



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Неге ғана

  • 0
  • 0

Ақтарғыштап тарих – тағдыр беттерін
Ұшырамын алысқа ойдың кептерін.
Шіркін әмір, тәкаппар шын, тәрізді
Қандай ғана қиын еді өткелің.

Толық

Жүрегім күйіп, езілді бауыр

  • 0
  • 0

Жүрегім күйіп, езілді бауыр,
Жағдайын керіп ауылдың ауыр
Тыңдар құлақ жоқ биліктілерде,
Айтудан болды тіліміз жауыр.

Толық

Жас кезімде жармастыңдар ағалап

  • 0
  • 0

Жас кезімде жармастыңдар ағалап,
Өз қамдарың, күйіттеп кеп сағалап.
Бүгін пілсіп көкитіндер мені көр
Күн кере алмас кәрі атанға бағалап.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Пікірлер