Өлең, жыр, ақындар

Көгершіндер

  • 12.11.2015
  • 0
  • 2
  • 4215
Күнде ертемен нан септім,
Қызықтадым сол сәтті.
Сөйте-сөйте дәндеттім
Көгершінді он шақты.
Тереземді азаннан
Тырсылдатып тұрғаны,
Келетіндей базардан
Көзге таныс бір жаны.
Қыстың көзі қырауда
Не мақұлық жансебіл,
Халы келмес сұрауға
Қалғандығын қанша өмір.
Сонда да бір жанталас -
Тіршілік үшін, нан үшін.
Өлдім десе, байқамас,
Жасы талап көрісін.
Шетке қағып әлсізін,
Жейді ананың бұл асын,
Бұлардың да арсызын
Байқап, біліп тұрасың.
Түні бойы күзетіп,
Терезеге телмірген.
Башпайына сыз өтіп,
Өкпесіне жел кірген.
Бір көгершін жүдеу бас,
Шыдам, парыз өтеген.
"Енді оңаша жермін ас -
Тойып, толып бөтегем!"
Дегеніңше, еңбегі
Тағы зая, қайтпайды,
Қайдан, қашан келгені
Белгісіздер қаптайды.
Астында қап бәрінің,
Жаншылады бүйірі,
Зордан тапқан нәрінің
Бұйырмай бір түйірі.
Бұрып еді бүйрегім,
Қалсыншы деп бүгін жеп.
"Бәрі осы-ау дүниенің"
Қала бердім күбірлеп.



Пікірлер (2)

Лағыл

Өте күшті өлең екен

Лағыл

Өлең ұнаиады

Пікір қалдырыңыз

Қостанаймен сөйлесу

  • 0
  • 0

Мен бір талың жайқалған даландағы,
Қайда жүрсе, сен үшін алаң жаны.
Қойым көп деп мақтанбай, ойым көп, — деп
Сен туралы тебіреніп қалам-дағы.

Толық

Қысқы кеш

  • 0
  • 2

Қарап тұрсаң қаңтар күні батқанда,
Көк жүзінде енді қызу сақталмай.
Тек төменде ағараңдап жалыны,
Қар үстінде қанбақ жанып жатқандай.

Толық

Ұлы сөз

  • 0
  • 0

Дүние болса-дағы үйлі-жанды,
Тарсынбай бір-ақ залға сыйды да алды.
Пәледен соғыс деген тазартуға
Құт мекен — әлем атты үйді мәңгі.

Толық

Қарап көріңіз