Өлең, жыр, ақындар

Жан жүрегім жетім қалған қозыдай

  • 03.02.2021
  • 0
  • 0
  • 683
Жан жүрегім жетім қалған қозыдай,
Сүт сәулесін түнге төкті қозып ай.
Тұл ғаламның түртіндірген бауырын,
Мына өмірдің шыныменен тозығы ай.

Тереземе шағылысты нұрсынық,
Мөлдір шықтан алқа тағып тұр шыбық.
Аласұрып әлде кімді іздеймін,
Кісендеулі көңіліммен күрсініп.

Көркіне шын күлкі силар көктемнің,
Өртке оранған өр күнімді өткердім.
Кешкі шапақ құлазытып жанымды,
Күнде батқан шұғыласын төккен мың.

Жанарымнан шашырады бір ұшқын,
Еркін өскен менде өзімше қырыспын.
Өзегімді теуіп мені бәтшағар,
Жылатпақшы ол
Жыламауға тырыстым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өң мен түс

  • 0
  • 0

Өң мен түс арасында аласұрып,
Тіледі жүрегімді қарасуық.
Көңілдің жер тарпиды арғымағы,
Шайнаған ауыздығын таңасырып.

Толық

О, Арман–ай

  • 0
  • 0

О, арман-ай елесіңе арбалдым,
Шақырады таңғажәйіп таңдар мың
Ен далада жалғыз жортып түн қатам,
Менің бейбақ арманымды жалғар кім..

Толық

Көктемгі көңіл

  • 0
  • 0

Адастырма о, ұлы асыл үміт,
Көкжал болып шақырды ғасыр ұлып.
Менің тәтті шақтарым жоғалмашы,
Жылғасына жылдардың жасырынып.

Толық

Қарап көріңіз