Өлең, жыр, ақындар

Жан жүрегім жетім қалған қозыдай

  • 03.02.2021
  • 0
  • 0
  • 650
Жан жүрегім жетім қалған қозыдай,
Сүт сәулесін түнге төкті қозып ай.
Тұл ғаламның түртіндірген бауырын,
Мына өмірдің шыныменен тозығы ай.

Тереземе шағылысты нұрсынық,
Мөлдір шықтан алқа тағып тұр шыбық.
Аласұрып әлде кімді іздеймін,
Кісендеулі көңіліммен күрсініп.

Көркіне шын күлкі силар көктемнің,
Өртке оранған өр күнімді өткердім.
Кешкі шапақ құлазытып жанымды,
Күнде батқан шұғыласын төккен мың.

Жанарымнан шашырады бір ұшқын,
Еркін өскен менде өзімше қырыспын.
Өзегімді теуіп мені бәтшағар,
Жылатпақшы ол
Жыламауға тырыстым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Таңдарыма таң қалам да тағдырлы

  • 0
  • 0

Таңдарыма таң қалам да тағдырлы,
Еңсеремін еңсе басар бар мұңды,
Көңілімнің гүл бақшасы сарғайды,
Күте-күте көктемдегі жаңбырды.

Толық

Қуаныш-қайғы егіз дүние

  • 0
  • 0

Қуаныш-қайғы егіз дүние,
Аспанның неге суық қабағы.
Толқыған мынау теңіз дүние,
Ішінен ғана тынып қарады.

Толық

Дағдару

  • 0
  • 0

Кезбе бұлттар кеңістікте қаңғырып,
Қара таудан естіледі жаңғырық.
Тірлігіне пенделердің аярлық,
Аспан тұрды төбесінен паң күліп.

Толық

Қарап көріңіз