Өлең, жыр, ақындар

Биіктікті ұғыну

  • 03.02.2021
  • 0
  • 0
  • 469
Тұтқасын бір ұстағандай ғаламның,
Ұрпағымын деп марсидым адамның.
Хауананың құрсағынан бұр жарып,
Топырақпен нұрдан деймін жаралдым.

Айжүзіне түсті тыртық нала боп,
Аспан бірде буырқанды қаракөк.
Пейілі тар көкіректер ішінде,
Күндестіктің оты жанды шала боп.

Зұлымдығын пенде көңіл асырды,
Тот бастырып талай талай асылды.
Тойымсыздық жайлап көңіл жайлауын,
Нала толы өткіздік сан ғасырды.

Тасыттымда асау көңіл жайығын,
Кешіріңдер болса егер айыбым.
Ой тұлпары жер тарпыды кісінеп,
Жолаушы өмір тартып мінген айылын.

Қара бұлттай түнердікте жаумадық,
Сабырларды сайтандарға сауға ғып.
Аласарып барат неге адамдық,
Биіктікті ей адамзат таудан ұқ.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жазу

  • 0
  • 0

Жазуға телмірем көмескі,
Ойларды парақтап мен ескі.
Шимайға толы бұл маңдайды,
Сүйіп бір жел есті.

Толық

Сіркіре көктем жаңбыры

  • 0
  • 0

Тазарсын мынау көңіл кір,
Сіркіре көктем төгіл бір.
Сағыныштан тұрады,
Мендегі мұңлы өмір кіл.

Толық

Ол егіліп ішінен жылап тұрды...

  • 0
  • 0

Ол егіліп ішінен жылап тұрды,
Тамшының тырсылына құлақ түрді.
Қызыл-жасыл әлемді мұңға бояп,
Сұм өмір, сырға толы сынап тұрды.

Толық

Қарап көріңіз