Өлең, жыр, ақындар

Биіктікті ұғыну

  • 03.02.2021
  • 0
  • 0
  • 465
Тұтқасын бір ұстағандай ғаламның,
Ұрпағымын деп марсидым адамның.
Хауананың құрсағынан бұр жарып,
Топырақпен нұрдан деймін жаралдым.

Айжүзіне түсті тыртық нала боп,
Аспан бірде буырқанды қаракөк.
Пейілі тар көкіректер ішінде,
Күндестіктің оты жанды шала боп.

Зұлымдығын пенде көңіл асырды,
Тот бастырып талай талай асылды.
Тойымсыздық жайлап көңіл жайлауын,
Нала толы өткіздік сан ғасырды.

Тасыттымда асау көңіл жайығын,
Кешіріңдер болса егер айыбым.
Ой тұлпары жер тарпыды кісінеп,
Жолаушы өмір тартып мінген айылын.

Қара бұлттай түнердікте жаумадық,
Сабырларды сайтандарға сауға ғып.
Аласарып барат неге адамдық,
Биіктікті ей адамзат таудан ұқ.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көк пен жер

  • 0
  • 0

Қасқайып тұрды көк аспан,
Шуағын төгіп тым асқақ.
Жер ару мыңдап бұлақтан,
Бұрымын жайды құлаштап.

Толық

Менің сұлу сезімім сетер еді

  • 0
  • 0

Менің сұлу сезімім сетер еді,
Көңілімді аспанға көтереді.
Айдай әсем арманға асықтырып,
Жұлдыздардың ішіне жетеледі.

Толық

Көкжиекке қызарып, сіңіп кетті қарбыз күн

  • 0
  • 0

Көкжиекке қызарып, сіңіп кетті қарбыз күн,
Өзегімді өртейді сағыныштай жалғыз мұң.
Көшіңді жолда қалдырмас, қажыры бекем нар қызбын,
Жанына дауа кім табар,

Толық

Қарап көріңіз