Өлең, жыр, ақындар

Ұлы жіңгір боз дала

  • 14.02.2021
  • 0
  • 1
  • 656
Дархан дала!
Топырағың құнарлы,
Тудың не бір тұлпарлар мен қыранды:
Қазақстан, қайта жаңғыр!
Жарар ед,
Бітей алсам жамау болып,
Жыраңды.
Сен менсіз-ақ күн кешесің,
Жоқ – қатам,
Саған деген махаббатым шоққа тән.
Туған жердің ардасы едім шандоз бір,
Ал өзіңсіз,
Тірлігімді тоқтатам.
Оянамын берген кезде таң қылаң,
Жұмыс та жоқ бұ күндері
Мандыған.
Терезеден көз тастаймын
Далама,
Ұйқыңды ашшы,
Қалың елім,
Қалғыған.
Неге сонша мүлги бердің
Нықсырап?
Байқап бақсаң –
Бізді біреу тықсырат.
Тұлпарларың
Тұрмансыз тұр елеңдеп,
Қол жаямын,
Құдайыма
Құт сұрап.
Ұлы Дала –
Қазақстан!
Отаным!
Иисің-ау боздауына ботаның.
Шошынды да шайтандардан Шоқайың,
Көкіректен көз жұмды ғой
Шоқаның.
Ой айттық па,
Жүрдім-бардым, бошалаң,
Кездерің жоқ қасіреттен босаған.
Асыл сөзім қалар ма екен,
Шаң басып,
Білем соны,
менің көрім – босағаң.



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Желкілдеді құба бел

  • 0
  • 1

Желкілдеді құба бел,
Жұпар исі бұрқырап.
Қарсы алдымнан шығады ел,
Қалың жылқы шұрқырап.

Толық

Өксігіңді баса алмай кемсеңдедің

  • 0
  • 0

Өксігіңді баса алмай кемсеңдедің,
Арманыңды күл етті ең сенгенің.
Кірпігіңді қуалап жас тамады,
Жұбатам деп мен сені белсенбедім.

Толық

Ызың-ызың, жарықшағы ағаштың

  • 0
  • 0

Ызың-ызың, жарықшағы ағаштың,
Естіледі үні сынды алаштың.
Тыр жалаңаш далам қалды лыпасыз,
Неге заман, тәлейімен таластың?

Толық

Қарап көріңіз