Өлең, жыр, ақындар

Ұлы жіңгір боз дала

  • 14.02.2021
  • 0
  • 1
  • 671
Дархан дала!
Топырағың құнарлы,
Тудың не бір тұлпарлар мен қыранды:
Қазақстан, қайта жаңғыр!
Жарар ед,
Бітей алсам жамау болып,
Жыраңды.
Сен менсіз-ақ күн кешесің,
Жоқ – қатам,
Саған деген махаббатым шоққа тән.
Туған жердің ардасы едім шандоз бір,
Ал өзіңсіз,
Тірлігімді тоқтатам.
Оянамын берген кезде таң қылаң,
Жұмыс та жоқ бұ күндері
Мандыған.
Терезеден көз тастаймын
Далама,
Ұйқыңды ашшы,
Қалың елім,
Қалғыған.
Неге сонша мүлги бердің
Нықсырап?
Байқап бақсаң –
Бізді біреу тықсырат.
Тұлпарларың
Тұрмансыз тұр елеңдеп,
Қол жаямын,
Құдайыма
Құт сұрап.
Ұлы Дала –
Қазақстан!
Отаным!
Иисің-ау боздауына ботаның.
Шошынды да шайтандардан Шоқайың,
Көкіректен көз жұмды ғой
Шоқаның.
Ой айттық па,
Жүрдім-бардым, бошалаң,
Кездерің жоқ қасіреттен босаған.
Асыл сөзім қалар ма екен,
Шаң басып,
Білем соны,
менің көрім – босағаң.



Пікірлер (1)

Пікір қалдырыңыз

Сал күрең

  • 0
  • 0

Бақта жүрді сары ала иттер середек,
Жойдасыз-ақ, түр-тұлғасы керемет.
Арланың да қандендей-ақ қасында,
Шүйлеп салсаң аю алар, не керек.

Толық

Ындын

  • 0
  • 1

Мұрат деген немене?
Мақсатың ба мантыған?
Ымыраға келмейді қисапсыз сөз тантыған.
Діттегенің діңкеңді құртса дағы жеткізбес,

Толық

Жетімкөл

  • 0
  • 0

«Жетімкөл»,
Сен де мендей жетім бе едің?
Өмірдің құлама жар
Шетіндемін.

Толық

Қарап көріңіз