Өлең, жыр, ақындар

Мінажат

  • 09.03.2021
  • 0
  • 0
  • 613
Керек бізге зор төзім,
Жеткізеді күттіріп...
Сүрелерін оқимын,
Басымды иіп, тік тұрып.
Өлу менен тірілу,
Жүрегімді жықтырып.
Қол жаямын Аллаһқа,
Қос тіземді бүктіріп.
Шебер Аллаһ, жараттың,
Барлығын да жұпты қып.
Жалғастырдың біздерді,
Хауананы жүкті қып.
Тамсанттың да таныттың,
Жарық дүниені ұқтырып.
Топан судан кейінгі
Бабамызды Нұх қылып.
Қаһарлансаң бәрін де,
Жібересің ықтырып,
Неткен ұлы Раббым,
Сендегі бұл мықтылық!!!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Солай ғой

  • 0
  • 0

– Қазақстан, отаным ба ?
– Отаным!
– Мынау дала мекенім бе?
– Мекенім!

Толық

Жазылам деп жазылмаған жыр – қайғы

  • 0
  • 0

Жазылам деп жазылмаған жыр – қайғы,
Жүрегімді тепкілейді,
Тырнайды.
Асаулығы сәл аңғырттау болса да,

Толық

Мазасыз минуттарым сырғанауда

  • 0
  • 0

Мазасыз минуттарым сырғанауда,
Сынап – күн, бұлаң қағып шырғалауда.
Жүрекке иманымды жинамасам,
Жолымнан әзір тұрар бұрмалауға.

Толық

Қарап көріңіз