Өлең, жыр, ақындар

Күрсініс

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 617
Болғандай мынау әлем, тіршілік тар,
Өртеген өзегімде күрсініс бар.
Көктемді көңілім жасып қарсы аламын,
Құбылтып ән салмайды жыршы құстар.
Арманым секілденіп түсті сағым,
Баяғы басымдағы ұшты сәнім.
Келеді күз кірбеңмен, жаз жабырқап,
Ашпайды ақ мамықтай қыс құшағын.
Сыйқы жоқ, сырт береді шимай далам,
Өксимін, өз-өзіме сыймай барам...
Тамызда кірпігіме мұз байланып,
Қаңтарда заман болды ми қайнаған...
Бұл күнде адам азып, қой шелденді,
Ал менде қиял тасып, ой селдеді.
Мұңым ба, қуаныш па, қайдан білем?
Көзім жас, көңілім менің кемсеңдеді.
Мөлдіреп түпсіз терең жыр – шүңетім,
Оқимын құдіреттің Нұр Сүресін.
Ұлтымның ұлы болып туғаннан соң,
Кезім көп көңілім босап күрсінетін...



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адамдардың ниеті

  • 0
  • 0

Қалшылдатып, тоңдырды салқын қандар,
Айтқанында тұрмайды антұрғандар.
Тілі – ызғар, қабағы – қар, көзі – кекті,
Емге іздесең табылмас жарқын жандар.

Толық

Адам болып өзімше

  • 0
  • 0

Адам болып өзімше,
Мен несіне шіренем?
Жүрек тоқтап, көз ілсе,
Жазылмайды жыр-өлең.

Толық

Өкпе

  • 0
  • 0

Өкпелейміз көсемге, патшамызға,
Апарды деп қатерлі аспа-құзға.
Өкпелейміз мол жеміс бермеді деп,
Баптай алмай қуратқан бақшамызға.

Толық

Қарап көріңіз