Өлең, жыр, ақындар

Кідіретін, аялдайтын не қалды

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 655
Кідіретін, аялдайтын не қалды,
Көктемімді өткен уақыт – сел алды.
Бәрі өзгеріп бара жатыр біртіндеп,
Өзгермеген жүрегім тек ең арлы.
Сиқырларға алдырмадым арбатып,
Содан келді басымдағы бар бақыт.
Жүрегіме жүгінемін сәт сайын,
Тұғырына хан көтерген Алла атын.
Арманыма бағдар еттім Алла атын,
Жасымадым, жарық па әлде алда түн
Сабырымды жолдас еттім жолыма,
Оза шауып шықпаса да алға атым.
Көзім жетті, көңіл сенді, ми мақұл,
Құп көрді де мадақтады құйма тіл.
Құлы болып жаралыппын Алланың,
Мендік жүрек Жаратқанды сүйді, ақыл.
Сүйдім, Раббым, ғашықтығым – дидарың,
Қандай рахат ақ нұрыңды құйғаның.
Екі әлемде жалғыз байлық жан сақтар –
Ием берген, иемденген Иманым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ұйқылының парқы не ояуменен

  • 0
  • 0

Ұйқылының парқы не ояуменен,
Өлі тәнге оны мен таяу дер ем.
Көзі ашықты ақ нұрлар аймаласа,
Ұйқы қоңыр қоршалар бояуменен.

Толық

Үйсін обалары

  • 0
  • 0

Біреудің ордасын біреу күйреткен,
Асау айғырлар адам денесін сүйреткен.
Дұспандық жеңіп сый кеткен,
Жауызға заман –

Толық

Солай ғой

  • 0
  • 0

– Қазақстан, отаным ба ?
– Отаным!
– Мынау дала мекенім бе?
– Мекенім!

Толық

Қарап көріңіз