Өлең, жыр, ақындар

Кідіретін, аялдайтын не қалды

  • 10.03.2021
  • 0
  • 0
  • 644
Кідіретін, аялдайтын не қалды,
Көктемімді өткен уақыт – сел алды.
Бәрі өзгеріп бара жатыр біртіндеп,
Өзгермеген жүрегім тек ең арлы.
Сиқырларға алдырмадым арбатып,
Содан келді басымдағы бар бақыт.
Жүрегіме жүгінемін сәт сайын,
Тұғырына хан көтерген Алла атын.
Арманыма бағдар еттім Алла атын,
Жасымадым, жарық па әлде алда түн
Сабырымды жолдас еттім жолыма,
Оза шауып шықпаса да алға атым.
Көзім жетті, көңіл сенді, ми мақұл,
Құп көрді де мадақтады құйма тіл.
Құлы болып жаралыппын Алланың,
Мендік жүрек Жаратқанды сүйді, ақыл.
Сүйдім, Раббым, ғашықтығым – дидарың,
Қандай рахат ақ нұрыңды құйғаның.
Екі әлемде жалғыз байлық жан сақтар –
Ием берген, иемденген Иманым.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

«Қолда – деп – аталарым!» сөз алғасын

  • 0
  • 0

«Қолда – деп – аталарым!» сөз алғасын,
Түсіндім, бұл мақсатпен оза алмасын.
Бақ талас, атақ қуған бөлек-бөлек,
Әр ру жасағасын өз «Алласын».

Толық

Жүрегіңді тыңда

  • 0
  • 0

Өмір мәні – шұғыла мен түнек түн,
Сынақ алаң тіршілікте түлеттің.
Ғажайыпты сыйдырыпсың бір Аллаһ,
Ішіне әкеп жұдырықтай жүректің.

Толық

Бірлікке бастар бір Алла

  • 0
  • 0

Он бес пе, өткіздік пе жиырмасын,
Ғасырлар, бізден өте қиырдасың.
Сарнауға тілің келмей мелшиесің,
Сары құм көмейіңе құйылғасын.

Толық

Қарап көріңіз