Өлең, жыр, ақындар

Ізі өзің атақты қайқылардың

  • 07.04.2021
  • 0
  • 0
  • 499
(Күріш Тасболатовқа)

Өнерді сен өмірге балап едің,
Өлең-жырға толы еді жан әлемің.
Талапайлап аузыңнан алып кетті,
Ақкүріш-ау, әніңді қалап елің!
Қай биікте шырқасаң алқынбаған,
Қара қайнар көзісің сарқылмаған.
Шаршы топта шашыңа шаң жұқтырмай,
Шаттандырып келесің халқыңды әман!
Дәріптедің қылығын "сәйкілердің",
Өз аузыңнан зар болып айтылар мұң.
Арман даусын жеткіздің заманыма,
Ізі өзің атақты "қайқылардың".
Даусың жетті Досаттай жеті арқадан,
Өз үніңнен шерліден шер тарқаған.
Сағынышқа сағыныш жамап алып,
Кейде кетер дертіне дерт арта жан.
Күйіп-жану бар жанға арман едің,
Ғашық ұлың Күріштей бар ма, елім?
Ақбөбек пен Қайыптан кем түспейтін,
Махаббатты өнерге арнап едің.
Мүсіндеген өзіңді ұқыпты адам,
Дарқандығын дарытқан бұ құт далаң.
Тек өзіңе тапсырған аманатқа,
Кеудесінің кеңдігін Мұхит бабаң!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сұраңдаршы сүйінші

  • 0
  • 0

“Сүйiншiлеп” атой салмас осы күн,
Ұмытқан-ау әдет-ғұрып жосығын.
Ұрандатып келе жатса бiр бала,
Шабар едiм қапталдаса қосып үн.

Толық

Әке әмірі

  • 0
  • 0

Бағындырып заңына бұ тіршілік
Үйретті ғой етуді шүкіршілік.
"Шүкір" деуден қазақтар жалықпайды,
Жатса дағы жүректі қайғы тіліп.

Толық

Сыр ашу

  • 0
  • 0

Өзіме емес,өзгеге емес — халқыма
Еңбек еттім, бір дем алмай, алқына.
Ұлыма емес, тілек тілеп еліме
Өмір сүрдім жүрек жара, сарқыла.

Толық

Қарап көріңіз