Өлең, жыр, ақындар

Ата жырау

  • 16.11.2015
  • 0
  • 0
  • 3849
Сонау бір Абылай-замен алыстағы,
Қазақтың қасқа маңдай данышпаны.
Ханы да, батыры да бас шұлғыған
Адамның алтын жалды Арыстаны.
Есіме Бұхар түссе, таңдай қағам,
Дүниеге келген-ау деп мұндай да адам.
Зар болған бір сөзіне өткізе алмай
Байың да бар дәулетін мыңды айдаған.
Бұхардай буып-түйіп айта алар ма
Бір сөзін бүкіл ру тайпаларға,
Тоқтаған қашқан керей, босқан арғын,
Жүре алмай Қыпшақ жүгін тартқан арба.
Түстікте Үйсін-аға, батыста Әлім -
Сөзімен шешкен түйіп шатысқанын,
Жүгінткен Абылайдың алдына әкеп,
Тоқтатқан ағайынның айтыстарын.
Төккенде жыр маржанын түйдек-түйдек,
Жүк болар тарта алмайтын атан сүйреп.
Қазақта қасиет сөздің қазынасы,-
Бұхардай бұл тарихта адам сирек!
Бұл күнде үш жүз жылда жиырма беске
Толғанда, түсер ғасыр ғүмыр еске.
Қазақтың қандай халық болғандығын
Сол Бұхар дәлелдеген - Ұлы емес пе?
Не айтайын Бұхар десе, бұдан басқа,
Бір сөзім бермейтұғын бір алмасқа,-
Тілеймін - тағы да бір Бұхар тусын,
Тағы да ақыл айтар алты алашқа!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қаракөз қыздар

  • 0
  • 0

Қаракөз қыздар, жан қыздар,
Қаракөз қыздар — балдыздар.
Көптігің көкте — жұлдыздар,
Жар дегенде — жалғыздар!

Толық

Алматыға келіп-кетіп тұрыңдар

  • 0
  • 0

Алматыда жазылмаған жырым бар,
Алматыда айтылмаған сырым бар,
Мен қазақпын, маған туыс дегендер
Алматыға келіп-кетіп тұрындар.

Толық

Дағыстанның гүлдері

  • 0
  • 0

Ел ырысын жинасқан
Егінім мол күндері,
Сенің жаның бір дастан,
Дағыстанның гүлдері.

Толық

Қарап көріңіз