Өлең, жыр, ақындар

Ата жырау

  • 16.11.2015
  • 0
  • 0
  • 3743
Сонау бір Абылай-замен алыстағы,
Қазақтың қасқа маңдай данышпаны.
Ханы да, батыры да бас шұлғыған
Адамның алтын жалды Арыстаны.
Есіме Бұхар түссе, таңдай қағам,
Дүниеге келген-ау деп мұндай да адам.
Зар болған бір сөзіне өткізе алмай
Байың да бар дәулетін мыңды айдаған.
Бұхардай буып-түйіп айта алар ма
Бір сөзін бүкіл ру тайпаларға,
Тоқтаған қашқан керей, босқан арғын,
Жүре алмай Қыпшақ жүгін тартқан арба.
Түстікте Үйсін-аға, батыста Әлім -
Сөзімен шешкен түйіп шатысқанын,
Жүгінткен Абылайдың алдына әкеп,
Тоқтатқан ағайынның айтыстарын.
Төккенде жыр маржанын түйдек-түйдек,
Жүк болар тарта алмайтын атан сүйреп.
Қазақта қасиет сөздің қазынасы,-
Бұхардай бұл тарихта адам сирек!
Бұл күнде үш жүз жылда жиырма беске
Толғанда, түсер ғасыр ғүмыр еске.
Қазақтың қандай халық болғандығын
Сол Бұхар дәлелдеген - Ұлы емес пе?
Не айтайын Бұхар десе, бұдан басқа,
Бір сөзім бермейтұғын бір алмасқа,-
Тілеймін - тағы да бір Бұхар тусын,
Тағы да ақыл айтар алты алашқа!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Торғай

  • 0
  • 0

Жас шағым өтті жабықпай,
Жағанда сан жыл асыр сап.
Астыңда жүздім балықтай,
Бетімді толқын жасырса - ақ.

Толық

Тойбастар

  • 0
  • 0

Сахара дала теңіздей,
Толқыған тасып күй мен ән.
«Мен қалдым тойдан» дегізбей,
Өренді өңкей жинаған.

Толық

Орман жырларынан

  • 0
  • 0

Арқада бір орман бар,
Атын «Аман» дейтін ел.
Айналасы толған нәр,
Айналасы жеті көл.

Толық

Қарап көріңіз