Өлең, жыр, ақындар

Ештеңені ешкімнен жасырмап едім

  • 15.04.2021
  • 0
  • 0
  • 339
Ештеңені ешкімнен жасырмап едім,
Сойқанын салған немене басымда менің?
Қап-қара бұлт құшақтап көтеріп кетіп,
Қанатын жайып қоныпты жасынға өлеңім.
Жасының тулап от шашты сілкініп қалып,
Азар да азар басылдым жұлқынып барып,
Өлеңнің ауыр салмағын көтере алмай,
Тұншығып жатты көк аспан қылқынып, талып.
Мен жүрмін шалқып өлеңнің мамығын жастап,
Жер бетіндегі пенденің тамұғын тастап.
Періштелермен дос болып әуезі әсем,
Жоғалмайтұғын рухын таныдым асқақ.
Оқыдым жырды есінен тандырып бәрін,
Періштелердің де бір сәтке жандырып жанын.
Алты қат аспан құшағын айқара ашып,
Бойыма құйдым сол жерде мәңгілік қанын.
Қаламымды бал сия – асылға малып,
Ақ шапанды шал тұрды қасымда ағарып.
Ынтасын қойып Құдайдың бұйрық-әміріне,
Бара жатты өлеңім жасында жанып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көрсетсең-дағы, қарағым өзіме сенім

  • 0
  • 0

Көрсетсең-дағы, қарағым өзіме сенім,
Түсе бергім келмеді көзіңе сенің.
Көкірегімді көкжөтел буындырғанда,
Сыймай кетті лықсыған көзіме селім.

Толық

Генерал Жеңісбай Сұлтановқа

  • 0
  • 0

Ар алдында адалмын ба өзі мен,
Қарайыншы сырт адамның көзімен.
Талай нәрсе сіңіп еді санаға
Көпті көрген генералдың сөзінен.

Толық

Ізде мені

  • 0
  • 0

Өзіңді көрмегелі, шырағым-ау,
Көзімді боталатып жыладым-ау.
Қарадым қара қошқыл бұлттарға
Нанбасаң көк аспаннан сұра мынау.

Толық

Қарап көріңіз