Өлең, жыр, ақындар

Ештеңені ешкімнен жасырмап едім

  • 15.04.2021
  • 0
  • 0
  • 499
Ештеңені ешкімнен жасырмап едім,
Сойқанын салған немене басымда менің?
Қап-қара бұлт құшақтап көтеріп кетіп,
Қанатын жайып қоныпты жасынға өлеңім.
Жасының тулап от шашты сілкініп қалып,
Азар да азар басылдым жұлқынып барып,
Өлеңнің ауыр салмағын көтере алмай,
Тұншығып жатты көк аспан қылқынып, талып.
Мен жүрмін шалқып өлеңнің мамығын жастап,
Жер бетіндегі пенденің тамұғын тастап.
Періштелермен дос болып әуезі әсем,
Жоғалмайтұғын рухын таныдым асқақ.
Оқыдым жырды есінен тандырып бәрін,
Періштелердің де бір сәтке жандырып жанын.
Алты қат аспан құшағын айқара ашып,
Бойыма құйдым сол жерде мәңгілік қанын.
Қаламымды бал сия – асылға малып,
Ақ шапанды шал тұрды қасымда ағарып.
Ынтасын қойып Құдайдың бұйрық-әміріне,
Бара жатты өлеңім жасында жанып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұғып қалып помадаң

  • 0
  • 0

Жұғып қалып помадаң,
Қысылдым-ау терлеп тым.
Ойың болып қалаған
Күліп-күліп сен кеттің.

Толық

Тағдыр салса не күнді кешесің де

  • 0
  • 0

Тағдыр салса не күнді кешесің де,
Темірланның көп жүрдім көшесінде.
Көз алдымда ластау сырахана,
Одан бөлек түк те жоқ еш есімде.

Толық

Айналаға отыра қап өренім

  • 0
  • 0

«Айналаға отыра қап өренім,
Жыр оқыдық түніменен» деп едім.
Мырс етті де былай деді бір досым,
«Қараңғы үйде қалай болды өлеңің?»

Толық

Қарап көріңіз