Басым да мың-дың

Басым да мың-дың, айналам мың-дың, мың-дыңмын,
Бір кіріп есі, бір шығып жүрген жындыңмын.
Есебін таппай тіршілік деген құрғырдың,
Жібіне жырдың қыл мойынымнан қылғындым.
Басым да быт-шыт, айналам быт-шыт, быт-шытпын,
Шыға да жаздап шықырлап тұрған шықшытпын.
Жылжыттым қалам ақ қағаз бетін қарайтып,
Басына малып көзімнен шыққан сүт-шықтың.
Кеудемнен менің шарығы кемдеу бас қашып,
Лақтым-ай сосын көкжиек көкпен астасып.
Қармайтын титтей бұта да таппай жүйкелеп,
Жүректің орнын кетіпті сұп-сұр тас басып...
Орнында мидың кемеден ауыр қорғасын,
Кездесіп жиі мең-зең де мендей сорға сын.
Күн менен Айдың астында жүрмін әйтеуір,
Пенделерменен,
Өзім де пенде болғасын.

---